Η ανατομία ενός συνθήματος

Υπάρχει μία μοναδική, καθολική και αδιαμφισβήτητη αλήθεια που ενώνει αυτό τον καιρό όλους τους Έλληνες, ανεξαιρέτως ηλικίας, φύλου, οικονομικής κατάστασης, θρησκείας, πνευματικού υπόβαθρου ή καταγωγής: ότι η ελληνική οικονομία είναι σκατά. 

Είναι τόσο σκατά όσο θα γινόταν το κρεβάτι σου αν έπαιρνες ένα υπνωτικό χάπι μαζί με ένα καθαρτικό και μετά έπεφτες για ύπνο. Η ελληνική οικονομία είναι σε τέτοια χάλια που πλέον στα σούπερ-μάρκετ μαζί με μια τοστιέρα θα δίνουν δώρο και μία τράπεζα. Ο Μπραντ Πιτ κι η Αντζελίνα Τζολί σκέφτονται να αρχίσουν να υιοθετούν παιδιά από την Ελλάδα. Οι ελληνίδες γυναίκες αναγκάζονται να κάνουν σεξ με τους συζύγους τους γιατί δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν μπαταρίες. Στην Αφρική κάνουν τηλεμαραθώνιους για να μαζέψουν λεφτά για την Ελλάδα. Οι επιχειρήσεις φυτοζωούν, η Siemens για παράδειγμα αναγκάστηκε να απολύσει 15 έλληνες βουλευτές. Ένα φορτηγό γεμάτο Έλληνες πιάστηκε στα σύνορα να προσπαθεί να μπει παράνομα στην Αλβανία. Σε μια γνωστή μου στο χωριό, της έκαναν εξορκισμό κι επειδή δεν είχε να πληρώσει τον παπά, το πνεύμα την ξανακατέλαβε.

Μια εικόνα (της Ελλάδας) πλέον δεν αξίζει όσο χίλιες λέξεις, αλλά όσο 253 λέξεις συν ΦΠΑ.

Και μέσα σε όλα αυτά είναι κλειστές και οι σχολές λόγω κατάληψης. 

Δώσε βάση στο παρακάτω σύνθημα, όπως εθεάθη γραμμένο σε πίνακα δίπλα στην κεντρική είσοδο της φιλοσοφικής.

Απ’όποια οπτική κι αν το κοιτάξεις αυτή η φράση δε βγάζει νόημα. Αν το έλεγε αυτό κάποιος στον Μεσαίωνα θα τον έριχναν στην πυρά πριν καν προλάβει να πει poke. Αυτή η φράση είναι πιο λάθος κι από την πρόσληψη παιδεραστή σε νηπιαγωγείο, η ανάλυση της νευροανατομίας σε ένα 7χρονο θα έβγαζε περισσότερο νόημα. Είναι τόσο λάθος όσο κι αν έλεγες στην έγκυο γυναίκα σου: «δε θέλω να υπονοήσω ότι έχεις παχύνει αλλά αμφιβάλλω αν το έμβρυο ζυγίζει 40 κιλά».

Τι ακριβώς ονειρεύεται κάποιος στο Facebook? Να βρει γκόμενα? Να συνομιλήσει με άτομα? Να κάνουν like στις φωτογραφίες ή στα status του? Και πώς όλα αυτά μπορείς να τα ζήσεις σε μια κατάληψη? Άντε το να βρει γκόμενα κάποιος σε μια κατάληψη το καταλαβαίνω, αν αγόρια-κορίτσια ξύνονται όλη μέρα σε μια κλειστή σχολή όλο και κάποιο μανίκι μπορεί να πέσει. 

Αυτά που προσφέρει μια κατάληψη είναι αντίδραση σε επερχόμενες δυσάρεστες αλλαγές. Κι αν καταλήξουν επιτυχείς οι αγώνες της κατάληψης τότε ίσως οδηγήσουν και σε καλυτέρευση των σχολών, σε καλύτερα πανεπιστήμια. Αλλά μέχρι εκεί, αυτά είναι τα μόνα που θα μπορούσε να «ζήσει» κάποιος σε μια κατάληψη, κι αυτά αν ζούσαμε σε έναν ουτοπικό κόσμο γιατί η έννοια της κατάληψης έχει ξεφτιλιστεί μαζί με κάθε άλλη έννοια στην Ελλάδα. Αμφιβάλλω αν κάποιος που ξημεροβραδιάζεται στο facebook και γράφει status «vAriEmaiiiΙiΙiiΙii», «BiEbeRouliniii S’AgApwww♥», ή βγάζει φωτογραφία τους κοιλιακούς του ή τα βυζιά της με φόντο τον μπιντέ, έχει όνειρο καλύτερα πανεπιστήμια.

Οπότε αυτό το σύνθημα είναι απόδειξη ότι έχουμε χάσει εντελώς το νόημα της κατάληψης, το νόημα της κατάληψης είναι ο γαμπρός κι εμείς είμαστε οι υπόλοιποι τύποι από το Hangover που τον ψάχνουν. Και δε θα κάτσω τώρα να σου αναλύσω τον τρόπο με τον οποίο ή τους λόγους για τους οποίους πρέπει να γίνονται οι καταλήψεις, σίγουρα όμως δεν κλείνεις μια σχολή για να ζήσεις όσα ονειρεύεσαι μέσα στο Facebook.

Ίσως δεν είναι τυχαίο που μια τέτοια μαλακία βρέθηκε γραμμένη σε πίνακα της φιλοσοφικής σχολής. Στην ιατρική Αθηνών τα μόνα συνθήματα που γράφονται βρίσκονται στις τουαλέτες και είναι του στυλ: «νόμιζα ότι η κίρρωση ήταν νομικός όρος μέχρι που ανακάλυψα τη βότκα».

Η Ιατρική Αθηνών εκτός από έξυπνα συνθήματα στους τοίχους έχει κι ένα άλλο προνόμιο. Ενώ οι άλλες σχολές δίνουν εξετάσεις το Φλεβάρη, τον Ιούνη και μια επαναληπτική τον Σεπτέμβρη, εμείς εκτός από αυτές έχουμε εμβόλιμες επιπλέον και άλλες 2-3 πτυχιακές εξεταστικές, δηλαδή επιπλέον ημερομηνίες για να μπορούν να δώσουν τα χρωστούμενά τους μόνο οι επί πτυχίω. Αυτές οι «έξτρα» πτυχιακές μέχρι τώρα δεν αναβάλλονταν ποτέ, ακόμα και σε περιόδους κατάληψης ή απεργίας διεξάγονταν κανονικά. Εκτός από φέτος. Φέτος για κάποιο λόγο πολλές έδρες αρνούνται να τις διεξάγουν. Κι έχω παρατηρήσει ότι ενώ πολλοί επί πτυχίω φοιτητές φωνάζουν κατά του νέου νόμου, ελάχιστοι είναι αυτοί που τρέχουν και ψάχνουν ανοιχτές γραμματείες μπας και καταφέρουν έστω με διαπραγματεύσεις να δοθεί κάποιο μάθημα. Είναι σαν να λένε «αγωνιζόμαστε για το καλό του πανεπιστημίου και της σχολής, αγαπάμε την επιστήμη μας και την ιατρική, αλλά στον πούτσο μας αν θα δώσουμε μαθήματα».

Και τι ζόρι τραβάνε μερικοί με τους αιώνιους φοιτητές? Κατ'αρχάς ο όρος "αιώνιος" είναι εξ'ορισμού εσφαλμένος και προσβλητικός και απορώ με το θράσος των πολιτικών και των δημοσιογράφων να χρησιμοποιούν αυτό τον όρο σε επίσημα έγγραφα και δημόσιες συνεντεύξεις. Για να θεωρείται κάποιος αιώνιος φοιτητής θα πρέπει να έχει ηλικία μίνιμουμ τα 118 χρόνια, supposing ότι πέρασε στη σχολή στα 18 του, και να σπουδάζει ακόμα. Δεν ξέρω εσύ αλλά εγώ δε γνωρίζω κανέναν που να έχει ζήσει 118 χρόνια. Ο Μητσοτάκης ίσως αλλά αυτός δεν είναι φοιτητής. Οι υπόλοιποι λοιπόν είναι εκπρόθεσμοι και μόνο έτσι θα έπρεπε να λέγονται. Αν είμαστε εμείς αιώνιοι τότε τι θα πρέπει να αποκαλούμε τους πολιτικούς που κάνουν τετραπλές και πενταπλές θητείες(πχ Μητσοτάκης, Πάγκαλος) ή κατσικώνονται στη Βουλή από πάππου προς πάππου, πατεράδες, γιοί και εγγόνια? Αυτοί θα έπρεπε να θεωρούνται το λιγότερο υπεραιωνόβιοι. Χιλιετόβιοι μη σου πω!

Μόνο μέσα σε πολύ έντονα εισαγωγικά θα μπορούσα να δεχτώ να χαρακτηρίσει κάποιος τους εκπρόθεσμους ως "αιώνιους".

Αυτή τη χρονική συγκυρία οι καταληψίες έχουν χίλια δίκια με το μέρος τους. Μου δίνεται όμως η αίσθηση, και αυτό είναι προσωπική εκτίμηση, ότι μόνο μια πολύ μικρή μειοψηφία φοιτητών γνωρίζει τι διακυβεύεται πραγματικά, ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που όντως νοιάζονται για το καλό της σχολής. Οι υπόλοιποι είμαστε μόνο φραπέ, χαβαλέ και πώς θα γλιτώσουμε μαθήματα και φέτος με την κατάληψη. Αν αντί να κλείνουμε σχολές και να κάνουμε συνελεύσεις και πορείες αφιερώναμε το ένα δέκατο αυτής της ενέργειας στο να γινόμασταν λαμπροί και πρωτοπόροι επιστήμονες τελείως χειραφετημένοι από τη βρωμιά των κομμάτων τότε η κατάσταση στην παιδεία ίσως να ήταν διαφορετική.

Φτάνει όμως να μιλάμε θεωρητικά και υποθετικά, έφτασε η ώρα που ο phantom θα κάνει αυτός τη δική του πρόταση στο Υπουργείο και θα σώσει την Παιδεία! Δώσε βάση.

Έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, το μόνο επάγγελμα που μπορεί να προκύψει από τα πανεπιστήμια και να εγγυηθεί σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση είναι ο φοιτητής-μελλοντικός βουλευτής. Το οποίο δεν στο συνιστώ γιατί προϋποθέτει να πουλήσεις την ψυχή σου στις κομματικές νεολαίες, που είναι χειρότερες κι από τον διάολο. Αν εξαιρέσεις αυτά τα εκκολαπτόμενα κομματόσκυλα με τη σίγουρη δουλειά να τους περιμένει, οι ελληνικές σχολές παράγουν απόφοιτους καταδικασμένους στην ανεργία. Για παράδειγμα, γιατί να σπουδάσει κάποιος διοίκηση επιχειρήσεων? Πφ, τι να διοικήσεις όταν οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη? Αμ Γεωπόνος?  Δεν υπάρχουν πλέον άλλα δέντρα ή χωράφια που να μην έχουν γίνει κάρβουνο από τις πυρκαγιές. Κτηνίατρος? Πφ² μηδενική επαγγελματική αποκατάσταση, εδώ δεν έχουν ιατρική περίθαλψη οι άνθρωποι, θα έχουν τα ζώα? Όχι, οι σχολές είναι πιο περιττές κι από μια χτένα για τα μαλλιά του Γιωργάκη.

Η λύση είναι αλλού, θα πρέπει να αγνοήσουμε τις σχολές και γενικά αυτό το ανούσιο και δαπανηρό πράγμα που λέγεται «μόρφωση» και να συντονίσουμε όλες μας τις προσπάθειες στο να εφοδιάσουμε τους νέους μας με ικανότητες που θα τους βοηθήσουν να επιβιώσουν στο δυσοίωνο μέλλον αυτού του τόπου. Θα εκπαιδεύσουμε τη νεολαία στο να μαγειρεύει πρωτοποριακές συνταγές με μόνα συστατικά το θαλασσινό νερό, φύλλα ελιάς και απομεινάρια καμένων δέντρων: τα 3 εθνικά μας προϊόντα. Καλύτεροι είναι οι κινέζοι που μαγειρεύουν με ρίζες και βατράχια? Η ελληνική ιστορία θα απαγορευτεί δια ροπάλου, δεν πρέπει να αναπτύσσεται κανένας συναισθηματικός δεσμός με αυτή τη χώρα γιατί αλλιώς θα είναι δύσκολο να δεχτούμε να την ξεπουλήσουν. Επίσης skills όπως διάβασμα στο σκοτάδι (λόγω αδυναμίας πληρωμής της ΔΕΗ), κυνήγι περιστεριών (μελλοντική σημαντική πηγή σίτισης της χώρα μας) ή ανεύρεση βρώσιμων αντικειμένων από τα σκουπίδια θα φαινόντουσαν ιδιαίτερα χρήσιμα.

Επιπλέον θα επιβληθεί η υποχρεωτική εκμάθηση της γερμανικής ή γαλλικής γλώσσας, για την ευκολότερη συνεννόηση με την τρόικα. Επειδή η εκμάθηση εξολοκλήρου  μιας ξένης γλώσσας είναι κάτι πολύ δαπανηρό, τα νιάτα μας θα αρκεστούν στο να μάθουν να λένε στα γαλλικά και στα γερμανικά μόνο μερικές βασικές απαραίτητες φράσεις όπως «Πείτε πότε να σκύψω», «Ναι πάει και πιο βαθιά», «Δεν έχω πρόβλημα να πουλήσω και τη μάνα μου ακόμα για να ξεπληρώσω το χρέος».

The ball is on your court, Άννα Διαμαντοπούλου. Οι ριζοσπαστικές προτάσεις μου είναι στο τραπέζι και η καλυτέρευση των ελληνικών πανεπιστημίων είναι στα χέρια σου. Κι αν οι φοιτητές έχουν το θράσος να εξακολουθούν να επιμένουν στο να διαμαρτύρονται και να κρατάνε τις σχολές κλειστές, τότε fuck’em, έσκαψαν το δικό τους λάκκο, μη σώσουν και τις ανοίξουν ποτέ τα κωλόπαιδα. Αν συνεχίσουν να διαμαρτύρονται κλείστε τελείως σχολές πανεπιστήμια και σχολεία, άει σιχτίρ πια το ένα τους βρωμάει και το άλλο τους ξινίζει. Στην τελική λιγότερη μόρφωση, λιγότερα έξοδα για το κράτος (και περισσότερα λεφτά για τις τσέπες των βουλευτών). Άσε που έτσι ο κόσμος θα γινόταν πολύ απλούστερος: όσο πιο λίγα γνωρίζει ο άνθρωπος τόσο λιγότερα ζητάει και άρα είναι πιο ευτυχισμένος σε μια περίοδο λιτότητας. Και στην τελική αυτό είναι που ενδιαφέρει αυτή την κυβέρνηση να κρατά τον κόσμο ευτυχισμένο, έτσι δεν είναι?

Βάλτε λοιπόν λουκέτο σε όλα τα πανεπιστήμια, μια για πάντα. Η μόνη γνώση που χρειάζεται να μεταβιβάσουμε στις επόμενες γενιές είναι πώς να ανάβουν φωτιά και πώς να χρησιμοποιούν το χαρτί υγείας. Τα υπόλοιπα θα τα βρουν μόνοι τους.

Υ.Γ.1 Το παρακάτω το έχει γράψει ο Χάρρυ Κλυν αν κι εγώ το ανακάλυψα όταν το είδα γραμμένο στο wall ενός συμφοιτητή μου καθώς "ονειρευόμουν στο facebook" και μου φάνηκε πολύ αστείο και σχετικό με το θέμα.

Μαντμαζέλ, κοινοβουλευτισιόν χοντροκλεψιόν γκαραντί, απατεών αλέ ρετούρ και μίζα ντούμπλε φας. Γκραν σουξέ, κι από μανζέ γκουρμέ... εξοπλισμέ, ζιμενσέ, χρηματιστίκ, βατοπεδουάρ, ολυμπιάντ, ασφαλιστίκ κασέ και ζενερέλ φαταούλ αχορταγιέζ!!! Εμείς, ψηφοφορέλ γκραν μαλακιστίκ ξεφτίλ! Τώρα, μέσα στο μαιζόν εγκλειστίκ, τρε μπατίρ, καταστασιόν απελπιστίκ, πολύ κοντά σε πεζοδρομουάρ βιζιτέ!!! Σακ βουαγιάζ!!!!!!!

Υ.Γ.2 Συγνώμη αν καμιά φορά αργώ κάπως να απαντήσω στα σχόλια ή σε e-mail (όπως στο προηγούμενο ποστ στο οποίο απαντώ ένα μήνα μετά:P). Εσείς οι πανέμορφοι και πανέξυπνοι που μπαίνετε στη διαδικασία να επικοινωνήσετε να είστε σίγουροι ότι είμαι τόσο ανασφαλής και ματαιόδοξος ώστε να χαίρομαι με κάθε σχόλιο και να το διαβάζω με μεγάλη προσοχή. Ειδικά τα καλά λόγια σχεδόν πάντα επιδέχονται δεύτερης και τρίτης ανάγνωσης. Οπότε feel free να ξεσκιστείς στα κοπλιμέντα αν σου βγαίνουν, δε φορολογούνται εξάλλου (ακόμα). Το blog αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα για τα οποία με έχει πιάσει μια κάποια τελειομανία και καμιά φορά αν δεν έχω την ιδανική διάθεση ή δεν υπάρχουν γύρω μου οι κατάλληλες συνθήκες (χαμηλός φωτισμός, ζεστή σοκολάτα, ανεμιστήρας στην ιδανική γωνία ώστε να με δροσίζει χωρίς να με πλευρικώνει, μια μικρή μπάντα να παίζει live lounge μουσική) δε θα καθήσω να γράψω ούτε γραμμή αλλά θα το αναβάλλω για αργότερα (σιγά μη δεν έπαιζε ρόλο κι η αναβλητικότητά μου). Για τους λίγους που τους νοιάζει υπόσχομαι να είμαι πιο συνεπής.