3 Σεπ 2010

Summer whining


Όποιος ξαναευχηθεί «Καλό χειμώνα» να είναι προετοιμασμένος να δεχτεί τους κυνόδοντές μου στην καρωτίδα του. Το να εύχεσαι σε κάποιον καλό χειμώνα είναι μια άσκοπη, δυσάρεστη υπενθύμιση ότι το καλοκαίρι τελείωσε, έχει το ίδιο νόημα με το να τον πληροφορείς ότι τα παιδάκια στην Αφρική πεθαίνουν από την πείνα, ότι οι μισθοί κι οι συντάξεις έχουν κατέβει πιο χαμηλά κι από τον καβάλο τζιν παντελονιού μιας μαθήτριας λυκείου ή ότι η Τζέσικα Άλμπα είναι παντρεμένη.

Δεν είναι ότι τρελαίνομαι τόσο για το καλοκαίρι ή ότι πέρασα σούπερ-γαμάτα και δε θέλω να φτάσει ο χειμώνας, αλλά όπως και να το κάνουμε ο χειμώνας σηματοδοτεί τέλος διακοπών κι αραλικιού, αρχή εξεταστικής, υποχρεώσεις, δουλειές και no more Boss Double Caramel στα περίπτερα. And we dont fucking like that.

Απέχω αυτές τις μέρες από τα τριγύρω blogs γιατί με το ζόρι συγκρατώ τον εμετό στον οισοφάγο μου όταν διαβάζω λεπτομερείς περιγραφές του πόσο γαμάτα και τζαμάουα και σούπερ ουάου πέρασε ο καθένας στις διακοπές του. Αν νιώθεις την ανάγκη να περιγράψεις με αηδιαστικές λεπτομέρειες πού πήγες, τι φόρεσες, σε ποιο κλαμπάκι χτυπήθηκες και με ποιον πηδήχτηκες, you dont have a life in the first place. Όταν ο άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να δηλώσει τα θετικά αισθήματα που νιώθει π.χ. «Τι όμορφα που είναι εδώ!», «Τι υπέροχα που πέρασα!», «Περνάμε τέλειαααα ουουουου!» συνήθως δηλώνει τα αισθήματα που θα ήθελε να ένιωθε, αλλά κατά βάθος δε νιώθει. Αυτός που πέρασε καλά στις διακοπές κι ακολούθησε τις συμβουλές του προηγούμενου ποστ μου είτε θα έχει πέσει σε κώμα από το πολύ αλκοόλ, το φαϊ και τον ήλιο ή θα έχει πέσει σε κατάθλιψη που έφτασε ο Σεπτέμβρης.

Εξαίρεση φυσικά αποτελώ εγώ και το παμμεγιστότατοτατο ποστ των περσινών διακοπών μου όπου περιγράφω πλήρως πού πήγα, τι έκανα μέχρι και πού κατούρησα (κυριολεκτώ –αν δε θυμάσαι μπες και δες ΕΔΩ την πρώτη πρώτη φωτό).

Το μόνο καλό με το τέλος του καλοκαιριού είναι ότι θα σταματήσουν επιτέλους τα ρεπορτάζ του Star στα οποία διάφοροι κουνάμενοι σινάμενοι κώλοι σε πληροφορούν γιουχάροντας για το μέρος και τη χρονολογία στην οποία βρίσκονται (του στυλ «Γιουχουουου Μύκονοοοοος 2010!!! Πάρτυυυυυ!»).

Anywayzzz, φέτος όπως τη βλέπεις τη δουλειά δε θα έχει αναλυτικό ποστ καλοκαιρινών διακοπών από τον phantom. Κι όχι επειδή πέρασα τόσο υπέροχα που δεν έχω κουράγιο να γράψω, αλλά επειδή φέτος δε συνέβη σχεδόν τίποτα ενδιαφέρον. Scratch that, δε συνέβη ΤΙΠΟΤΑ ενδιαφέρον.

Τις περισσότερες μέρες του Αυγούστου τις πέρασα στο εξοχικό που έχουν χτίσει με τον ιδρώτα και το παξιμαδένιο σκατό τους οι γονείς μου, το οποίο βρίσκεται μετά τη Βάρκιζα και πριν το Λαγονήσι. Technically βρισκόμουν εντός Αττικής, άρα δε μπορώ ούτε καν να πω ότι έφυγα από την Αθήνα για διακοπές.

Επαναλαμβάνω για όποιου αναγνώστη ο εγκέφαλος δεν το αντιλήφθηκε με την πρώτη ανάγνωση, τις περισσότερες μέρες του Αυγούστου τις πέρασα στο εξοχικό ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ. Έχεις δει κάτι μαντράχαλους που κοντεύουν τα 30 και πάνε για μπανάκι με τη μαμάκα και το μπαμπάκα, καρεκλίτσες κι αντιηλιακά and everything ανα χείρας, κι όταν τους βλέπεις παίρνεις άνετα όρκο ότι θα είναι ακόμα παρθένοι? Αν έχεις δει, τότε σίγουρα έχεις μια εικόνα του τι σκεφτόντουσαν οι άλλοι όταν έβλεπαν εμένα.

Η απομόνωση κι η περισυλλογή στο εξοχικό δε με βοήθησε ιδιαίτερα. Μένοντας αρκετές ώρες μόνος με τις σκέψεις μου, χωρίς αποσπάσεις από υπολογιστές, τηλεοράσεις ή φίλους, με έπιασαν εσωτερικές αναζητήσεις του στυλ που πηγαίνω, πού βρίσκομαι, μήπως αρρωστήσει κάποιος δικός μου, πότε θα πάρω πτυχίο κι άλλα τέτοια ευχάριστα τα οποία πυροδότησαν όλους σχεδόν τους ψυχαναγκασμούς μου. Έγινα ένας μικρός Monk, minus το ατσαλάκωτο κοστούμι και την εξιχνίαση εγκλημάτων. Για δυο συνεχόμενα βράδια δε μπορούσα να ξαπλώσω αν δεν είχα ανοιγοκλείσει το φως 12 φορές ακριβώς (3 επί 4 –έχει σημασία για μένα, και να σου εξηγήσω δεν πρόκειται να καταλάβεις αν δεν είσαι κι εσύ ψυχαναγκαστικός), ενώ θα έπαιρνα όρκο στη φανέλα του Παναθηναϊκού (ό,τι πιο ιερό) ότι άκουσα να σέρνει κάποιος το ηλεκτρικό πριόνι του ακριβώς έξω από το παντζούρι μου. Γιουχουου εξοχικό phantom 2010 (δεν)περνάμε τέλειαααα!

Ένα Σαββατοκύριακο πήρα τους γονείς και πήγαμε μέχρι το χωριό της mother να διαπραγματευτούμε μια αποζημίωση που θα μας έδινε η κοινότητα επειδή ένα κομμάτι από κάποιο χωράφι του συχωρεμένου παππού θα γινόταν δρόμος για να έχει απ'ότι ακούγεται πρόσβαση στο εξοχικό του ο Μητροπολίτης. Από εκείνο το ξέφρενο Σαββατοκύριακο έχω τραβήξει ένα βίντεο και first time ever στη blogohistory θα το ανεβάσω εδώ! Απομακρύνετε παιδιά κι άτομα ευπαθών ομάδων από τις οθόνες. Επίσης beware γιατί περιέχει μια ελαφριά κακοποίηση σε ζώα. Viewers discretion is advised.




Έλα πες την αλήθεια δεν παίζει να είδες παραπάνω από 30 δευτερόλεπτα ε? Ίσως το βίντεο χρήζει επεξηγήσεων: Καθόμουν στην αυλή και σκυλοβαριόμουν τη μίζερη ζωή μου μέχρι που είδα ένα μυρμήγκι να προσπαθεί να σηκώσει ένα κομματάκι τυρί που παράπεσε από την τυρόπιτα που είχα τσακίσει προηγουμένως. Το κομμάτι ήταν κατά πολύ βαρύτερο του μυρμηγκιού κι αυτό πάσχιζε να το τραβήξει στη φωλιά αλλά δε μπορούσε και στριφογυρνούσε συνέχεια. Θαύμασα την επιμονή του μυρμηγκιού και για κάποιον διεστραμμένο λόγο η όλη προσπάθεια, έτσι όπως το δύσμοιρο γύριζε γύρω γύρω, μου φάνηκε ξεκαρδιστική οπότε σκέφτηκα να το βιντεοσκοπήσω.

Γύρω στο 2:20 αποφάσισα να το βοηθήσω. Σηκώνω το κομματάκι τυρί μαζί με το μυρμήγκι και κατέβηκα τη σκάλα για να τα ακουμπήσω στο έδαφος και να βρεθούν λίγο πιο κοντά στη φωλιά. Το μυρμήγκι όμως προφανώς σοκαρισμένο από την απότομη αλλαγή ύψους με το που το τοποθέτησα στο νέο έδαφος παράτησε το τυρί κι έγινε Λούης. Δεν πτοήθηκα όμως, ήμουν αποφασισμένος να το βοηθήσω, έτσι πήρα στο κυνήγι το μυρμήγκι και πέταγα συνέχεια μπροστά του το κομματάκι με το τυρί μπας και το θυμηθεί και το πάρει.

Κάποια στιγμή βαρέθηκα, δέχτηκα σαν fact ότι το μυρμήγκι εκείνο το βράδυ θα κοιμόταν νηστικό κι έκλεισα την κάμερα.

Αυτό το βίντεο ήταν από ένα τα πιο ενδιαφέροντα περιστατικά που μου συνέβησαν οπότε νομίζω αντιλαμβάνεσαι σε τι ξέφρενους ρυθμούς έζησα όλο τον Αύγουστο…


Μπορείς να πεις ότι οι μέρες απέκτησαν λίγο ενδιαφέρον όταν πνίγηκε κάποιος στην παραλία. Η πιο κοντινή παραλία στο εξοχικό μας χωρίζεται σε 2 σημεία. Το αριστερό σημείο όπου έχει βραχάκια και κάθε πρωί καμιά δεκαριά πούλμαν ξεφορτώνουν με το τσουβάλι ηλικιωμένους από ΚΑΠΗ με τα καπελάκια, τα μπικίνια τους, τα σωβρακομαγιώ and everything για να κολυμπήσουν και να τρομάξουν τα ψάρια, και το δεξιό σημείο όπου είναι αμμουδιά κι έχει 50% νεολαία και 50% τους παππούδες των ΚΑΠΗ που πετάχτηκαν από τα διπλανά βραχάκια κι ήρθαν στην αμμουδιά για να μπανίσουν κανα κωλαράκι. Με τους γονείς πηγαίναμε συνέχεια στο αριστερό σημείο γιατί τους ενοχλεί η ψιλή άμμος κι ήθελαν βραχάκια (γκχχχ αυτοί άνθρωποι στα –ηντα τους με τις παραξενιές τους). Εκείνη τη μέρα όμως είχα πάει στη θάλασσα με τον αδερφό που δε δούλευε και περνούσε κάποιες μέρες μαζί μας κι ήθελε να πάμε στο σημείο με την αμμουδιά και την ημι-νεολαία.

Βγαίνοντας από το παρκαρισμένο αμάξι και πλησιάζοντας στην παραλία μια κυρία γυρίζει και μας φωνάζει: «Παιδιά, σας παρακαλώ, μήπως ξέρει κανείς από εσάς πρώτες βοήθειες? Πνίγεται ένας άνθρωπος εκεί!».

Κοιτάζω με τον αδερφό στο σημείο που μας έδειξε. Στην άλλη άκρη της παραλίας είχε ξεβραστεί ένας χριστιανός και κάποιος από πάνω του φαινόταν να του κάνει μαλάξεις, ενώ τριγύρω διάφοροι κοίταζαν τρομαγμένοι.

Ανακοίνωσα του αδερφού ότι θα πάω να δω τι γίνεται. Άρχισα να διασχίζω όλη την παραλία με βιαστικά βήματα φορώντας καπελάκι, γυαλί ηλίου, μπλουζάκι που έγραφε «This t-shirt was made for you» και ανήσυχο ύφος γιατί σκεφτόμουν τι θα αντίκριζα και πώς θα μπορούσα να βοηθήσω.

Ένας ηλικιωμένος άντρας γύρω στα 65 μίνιμουμ βρισκόταν ξαπλωμένος αναίσθητος ανάσκελα κι ένας ηλιοκαμένος νεαρός με τατουάζ και speedo είχε γονατίσει δίπλα του και του έκανε μαλάξεις. Έφτασα τη στιγμή που ο ηλιοκαμένος νεαρός είχε κουραστεί από τις μαλάξεις και σταμάτησε να πάρει μια ανάσα. Αμέσως πήρε την σκυτάλη μια καλή Σαμαρίτισα γιαγιά η οποία έσκυψε χωρίς να γονατίσει καν, τέντωσε τις παλάμες της κι έπεσε 2-3 φορές με όλο της το βάρος πάνω στο στέρνο του αναίσθητου παππού.

«Μην το κάνετε αυτό, δε βοηθάει» της είπα και την έκανα στην άκρη. Γονάτισα και ζούληξα με την άκρη των δαχτύλων μου την καρωτίδα του να δω αν έχει σφυγμό. Τίποτα. Ζούληξα πιο δυνατά, κι από την άλλη μεριά, πιο δυνατά. Τίποτα. Έχω ξαναγγίξει νεκρό, αλλά δεν έχει πάψει να με σοκάρει η απουσία σφυγμού στο ανθρώπινο σώμα. Το σώμα ήταν ακόμα ζεστό.

«Πόση ώρα του κάνεις μαλάξεις?» ρωτάω τον ηλιοκαμένο νεαρό.

«Κανα δεκάλεπτο» μου λέει.

«Ας του κάνουμε πάλι» του είπα «έχω ακούσει περιπτώσεις όπου ανένηψαν ακόμα και μετά από μία ώρα».

«Θα του κάνω εγώ μαλάξεις, δως του εσύ το φιλί της ζωής γιατί εγώ δεν ξέρω πώς γίνεται και δεν του κάνει κανένας άλλος» μου λέει.

«Καλά τόση ώρα του κάνεις μαλάξεις στην καρδιά και δε φυσάς αέρα στους πνεύμονες?» ρώτησα σοκαρισμένος. Κοίταξα τριγύρω, κόσμος είχε μαζευτεί και κοίταζε αλλά δε μας πλησίαζε κανείς.

Έκανε πάλι ο τύπος τις μαλάξεις στην καρδιά του αναίσθητου άντρα κι εγώ του έκλεισα τη μύτη, κάλυψα με τα χείλη μου το στόμα του και φύσηξα με όλη μου τη δύναμη. Ένιωσα τα πνευμόνια του να φουσκώνουν. Συνεχίσαμε έτσι γύρω στα 10 λεπτά. Καμιά φορά του έκλεινα τη μύτη για να φυσήξω στο στόμα του και μετά ξέχναγα να την αφήσω. Μου το επεσήμαναν ευγενικά οι τριγύρω. Κάθε φορά που φύσαγα στο στόμα του άκουγα όλο και πιο έντονα τον ήχο νερού που αναδεύεται μέσα από το σώμα του ηλικιωμένου άτυχου ανθρώπου. Πρέπει να είχε πάει πολύ νερό στους πνεύμονες. Φύσαγα, και το νερό στους πνεύμονες το άκουγα να γουργουρίζει. Σοκαριστικός ήχος.

Από ένα σημείο και μετά φυσαλίδες άρχισαν να αναδύονται από το στόμα του παππού και να βγαίνουν υγρά. Από το πολύ φύσημα ο όγκος του νερού που είχε εισροφήσει έβγαινε προς τα έξω. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση εκτός νοσοκομείου και χωρίς επίβλεψη καθηγητή και βίωνα μια παράμετρο που δεν είχα υπολογίσει. Την παράμετρο της σιχαμάρας. Στο στόμα του είχαν αναδυθεί υγρά από το εσωτερικό του, μερικά από τα οποία έμοιαζαν με εμετό και κάθε φορά που πλησίαζα το στόμα του γινόταν όλο και πιο δυσάρεστο. Damn, θα άφηνα τον άνθρωπο να πεθάνει επειδή σιχαινόμουν?

Μας πλησίασε μια γυναίκα η οποία ήρθε με ύφος Τζορτζ Κλούνει στην Εντατική και ζήτησε να μάθει τι συνέβη. Δήλωσε νοσηλεύτρια. Της είπα ότι δεν έχει σφυγμό εδώ και 20 λεπτά κι ότι του κάνουμε καρπα. Δε συνεισέφερε τίποτα άλλο στην κουβέντα ή στην όλη διαδικασία.

Συνεχίσαμε αυτό το βιολί για κανα πεντάλεπτο ακόμα αφήνοντας τη σιχαμάρα aside μέχρι που εξαντληθήκαμε και οι 2. Ο άνθρωπος δεν έδινε κανένα σημάδι ανάνηψης. Κάθισα με τον κώλο δίπλα στον αναίσθητο (μάλλον νεκρό πλέον) άντρα και ρώτησα αν έχουν ειδοποιήσει ασθενοφόρο. Ναι μου είπαν. Είναι κανείς μαζί του? Όχι, μόνο ο οδηγός του πούλμαν το οποίο τον έφερε.

Εκείνη την ώρα ακούσαμε τη σειρήνα του ασθενοφόρου να πλησιάζει. Κατέβηκε ο οδηγός μαζί με μια ολοφάνερα φοβισμένη ξανθιά, σχετικά νέα γιατρίνα. Της είπαμε ότι δεν έχει σφυγμό κι ότι του προσφέρουμε πρώτες βοήθειες εδώ και μισή ώρα περίπου. Η νοσηλεύτρια που είχε παρουσιαστεί πριν συνέχισε να δηλώνει ότι είναι νοσηλεύτρια και στο πλήρωμα του ασθενοφόρου. Δε συνεισέφερε τίποτα άλλο στην κουβέντα ή στην όλη διαδικασία.

Στα μάτια της νεαρής ξανθιάς γιατρού νόμισα πως είδα μια ανακούφιση όταν μας άκουσε να λέμε ότι ο άνθρωπος δεν έχει σφυγμό εδώ και μισή ώρα. Θα ασχολιόντουσαν καθόλου μαζί του ή θα τον δήλωναν κατευθείαν νεκρό και θα ξεμπέρδευαν?

«Είναι φρέσκο το περιστατικό» της φώναξα καθώς τον έβαζαν στο φορείο κι έκλειναν τις πόρτες «μπορεί να επανέλθει, μην τον δηλώσετε νεκρό ακόμα, βάλτε τον σε απινιδωτές ή αδρεναλίνες και μπορεί να επανέλθει!». Ήθελα αυτά τα λόγια να στοίχειωναν τη γιατρίνα καθώς έκλειναν οι πόρτες κι έμενε μόνη της με το θύμα πίσω στο ασθενοφόρο, να ηχούν συνέχεια στα αυτιά της έστω και προσωρινά μπας και την κάνουν να ασχοληθεί με τον άτυχο άνθρωπο και να μην τον ξεγράψει αμέσως.

«Όλα θα τα κάνουμε» μου είπε βιαστικά κι αδιάφορα ο οδηγός, άνοιξε την πόρτα του, μας πληροφόρησε ότι θα τον πάνε στο νοσοκομείο της Βούλας κι έφυγαν.

Ο κόσμος σιγά σιγά άρχισε να διαλύεται, μου έδωσαν μερικά μουδιασμένα χτυπήματα στην πλάτη, σιγομουρμούριζαν κάποια άψυχα «τι κρίμα να συμβεί αυτό» και μετά γύρισαν όλοι στο μπάνιο τους. Έσφιξα το χέρι του ηλιοκαμένου νεαρού με τα τατουάζ τον οποίο θαύμασα, εμένα ήταν υποχρέωσή μου να βοηθήσω γιατί στην τελική είναι το επάγγελμά μου, αυτός ανέλαβε να βοηθήσει χωρίς προηγούμενη εμπειρία με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Κι ας μην του φύσαγε στο στόμα.

Προχώρησα στο σημείο όπου είχε αφήσει τα πράγματα ο αδερφός, ο οποίος είχε βουτήξει κι είχε έρθει κοντά στο σκηνικό αλλά κολυμπώντας, μέσα από τη θάλασσα για να βλέπει καλύτερα τι γίνεται χωρίς να μπλέξει μες στον κόσμο που είχε μαζευτεί στην ξηρά. Τις επόμενες μέρες περιέγραφε σε όλους πόσο εντυπωσιάστηκε όταν με είδε να βοηθάω το πνιγμένο θύμα. Με έχει συνηθίσει να με βλέπει στο σπίτι με τις πιτζάμες, κολλημένο σε ένα βιβλίο ή σε ένα πισί, να του κάνω όλα τα θελήματα ως μικρότερος κι όταν με είδε εν δράση να προσπαθώ να σώσω μια ζωή εντυπωσιάστηκε. Ήταν σαν να έβλεπε τον φλώρο Κλαρκ Κεντ να μεταμορφώνεται σε σούπερμαν.

Ο άτυχος ηλικιωμένος δεν ξέρω τι απέγινε, φοβάμαι πάντως πως δε θα τα κατάφερε. Ήθελα τις επόμενες μέρες να τηλεφωνήσω στο νοσοκομείο της Βούλας να ρωτήσω αλλά σαν γνήσιος αναβλητικός δεν το έκανα. Μετά το σκηνικό αυτό, ξεντύθηκα και βούτηξα κι εγώ να κολυμπήσω μαζί με τον αδερφό. Καθώς έβγαζα τα ρούχα μου (εκτός από το μαγιώ), συνειδητοποίησα ότι φορούσα το καπέλο και τα γυαλιά ηλίου καθ’όλη τη διάρκεια που πρόσφερα τις πρώτες βοήθειες. Φιλί της ζωής με γυαλί ηλίου έχεις δει ποτέ? You’ve got to give me points for style!


Μια τελευταία highlight στιγμή των διακοπών που μου έρχεται στο μυαλό είναι που πήρα τους γονείς και πήγαμε εκδρομούλα μέχρι το Σούνιο και το Ναό να δούμε το ηλιοβασίλεμα και την αυγουστιάτικη πανσέληνο μετά.


Δες το ολόγιομο φεγγάρι από πίσω μου. Παρατήρησε ότι ενώ όλος ο κόσμος θαυμάζει το μαγευτικό φεγγάρι, το ψώνιο phantom έχει γυρισμένη την πλάτη του σε αυτό και ποζάρει για φωτογραφία.

Θα κλείσω αυτό το ποστ χρησιμοποιώντας τη μικρή αναγνωσιμότητά μου για να κάνω μια έκκληση μπας και φτάσει στα αυτιά κανενός αρμοδίου του δήμου Κορωπίου. Στην ελεύθερη παραλία που βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τη μεγάλη εκκλησία της Αγίας-Μαρίνας (πρόκειται για την παραλία στην οποία βρέθηκε ο πνιγμένος) πηγαίνουν καθημερινά δεκάδες ηλικιωμένοι άνθρωποι με πούλμαν από ΚΑΠΗ ή δήμους. Χάθηκε να βάλετε ένα ναυαγοσώστη ή έστω να έχετε έναν άνθρωπο με γνώσεις από πρώτες βοήθειες σε ετοιμότητα? Εξάλλου εκεί υπάρχει ένας μεγάλος ναυτικός όμιλος, δε μπορούν να διορίσουν κάποιον εκεί? Αντί για 20 κηπουρούς του δήμου ας έχουμε 19 κηπουρούς το καλοκαίρι κι έναν ναυαγοσώστη! Καλύτερα εκεί ένας ναυαγοσώστης να προσέχει τα εύθραυστα παππούδια που την έχουν δει Ράϊαν Φελπς και ξανοίγονται στα βαθιά κολυμπώντας όπως στην εποχή που υπηρετούσαν στο Αβέρωφ, παρά ναυαγοσώστες στις πλαζ όπου σχεδόν κανείς δεν κολυμπάει και άρα δεν κινδυνεύει να πνιγεί αλλά όλοι κάθονται στην παραλία πασαλειμμένοι με λάδι να περιμένουν πότε ο καυτός ήλιος θα τους δώσει καρκίνο του δέρματος καθώς αυτοί τσεκάρουν τα μικροσκοπικά μαγιώ των κοριτσιών.

Έκκληση λοιπόν στο δήμο Κορωπίου να βάλει κάποιον κάθε καλοκαίρι να προσέχει τα πολύτιμα γηρατειά μας, έκκληση και στα παππούδια να μην κάθονται 3 ώρες μες στη θάλασσα και να ανοίγονται στα βαθιά μέχρι που η άσπρη γέρικη κώμη τους να μη ξεχωρίζει από τον αφρό των κυμάτων και έκκληση στα κορίτσια με τα μικροσκοπικά μαγιό να προσέχουν πού τα φοράνε. Άντρας είμαι και μου αρέσει το γυναικείο σώμα δε λέω, αλλά νομίζω έχουμε χάσει τα όρια, όταν σε οικογενειακή παραλία η άλλη έχει χώσει το μαγιό στον κώλο και παίζει ρακέτες τάκα τούκα κατά μήκος όλης της παραλίας με τα κωλομέρια να πηγαίνουν ξεδιάντροπα πέρα-δώθε έχοντας καβλώσει τη μισή παραλία κι έχοντας σπάσει τα νεύρα της άλλης μισής,  ε εκεί νομίζω τα χάσαμε τα όρια! Τον είδαμε τον κώλο σου, μπορείς να τον καθίσεις σε μια βρωμοξαπλώστρα μπας και μπορέσω να απολαύσω λίγο και τη θάλασσα?

Κλείνω με ένα τραγούδι όπου μόνο ένας phantom θα μπορούσε να αφιερώσει (ο τίτλος είναι “Say youll haunt me –το βλέπεις το connection με το nickname μου?) και μια όμορφη φωτογραφία όπου η mother με φωτογραφίζει να φωτογραφίζω το υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Ναι ξέρω είναι kinda pathetic αντί να απολαμβάνω το όμορφο τοπίο, να κλείνω το ένα μάτι και να προσπαθώ να το καδράρω το τοπίο μέσα από το φακό και την οθονούλα της κάμερας αλλά thats the price of being a blogger. Έχουμε μάθει να ζούμε μέσα από τις οθόνες.




Καλή επιστροφή στους χειμωνιάτικους ρυθμούς…!





"Say You'll Haunt Me"
-Stone Sour-

Little supernovas in my head
Little soft pulses in my dead
Little souvenirs and secrets shared
Little off guard and unprepared

I was never good enough to find
I was never bad enough to mind
In the middle I will do my best
Take me in your arms and leave the rest

I will give you anything to

Say you want to stay, you want me to
Say you'll never die, you'll always haunt me
I want to know I belong to you
Say you'll haunt me

Together, together we'll be together, together forever

Little variations on my page
Little doors open on my cage
Little time has come and gone so far
Little by little who you are

I can see the patterns on your face
I can see the miracles I trace
Symmetry in shadows I can't hide
I JUST WANT TO BE RIGHT BY YOUR SIDE

I will give you everything to

Say you want to stay you want me too
Say you'll never die, you'll always haunt me
I want to know I belong to you
Say you'll haunt me
(2x)

Together, together we'll be together, together forever
I BELONG TO YOU
(2x)

Little supernovas in my head
Little soft pulses in my dead
Little souvenirs and secrets shared
Little of guard and unprepared

I will give you anything to
I will give you everything to

Say you want to stay you want me too
Say you'll never die you'll always haunt me
I want to know I belong to you
Say you'll haunt me
(2x)

Together, together we'll be together, together forever
I BELONG TO YOU
(2x) 

23 σχόλια:

daskala είπε...

Αα χαθηκες τοσο καιρο!
Αναρωτιομουν αν εχεις πνιγει!
Καλα εισαι ξενερωτοοοοοος???????!!!!!
Δεν περασες τελεια το καλοκαιρι του 2010???
Ουουουου???
Ποτακιαααα???
Δε χτυπηθηκαμε σε clubakiaaaa???!!
Μυκονοοοοοοοοοοος?
Τελικα ποσο σοβαροι ειναι οι γιατροι..
Τουλαχιστον κατι εκανες κι εσυ, προσπαθησες να σωσεις εναν ανθρωπο...
(αληθεια, το εκανες status στο fbbbbb???!!!!!)
:-PPPPPP

Kαλως σε βρηκαμε!!
ΥΓ. Ακομα χειροτερο απο το "καλο χειμωνα" ειναι το "καλη σχολικη χρονια!Ακομα δε σε προσελαβαν???!"

sourgelaki είπε...

θα με μισησεις για παντα αλλα μου φαινεται πολυυυυυυυυυ περιεργο που δεν εχω τελειωσει τις διακοπες μου απο το 15αυγουστο- δεν εχω εξεταστικη και δεν διαβαζω!!!!
(yeaaaaaaaaaaaaaaaah!)ειναι ενας καλος λογος να μη σε πειραζει που ηρθε ο σεπτ.... μη σου πω και ωρα ητανε!!!!
:PPPP


(pathetic δεν ειναι να μην περασες γαματα το καλοκαιρι αλλα να μιζεριαζεις που δεν περασες και δε θελω τετοια αντε!!!...:) )
φιλιααα
αντε και καλο ξεχειμωνιασμα!!!

Unknown είπε...

Έχω να πω πως είδα όλο το βίντεο με το μυρμήγκι. Όλο. Και τα 3 λεπτά. Και τα 10 δευτερόλεπτα. Προσπαθώ να φανταστώ πόσο πολύ μπορεί να βαριέται κάποιος για να παρακολουθεί ΚΑΙ να τραβάει βίντεο ένα μυρμήγκι που προσπαθεί να πάει φαϊ στη φωλιά του! Κάθε 10 δευτερόλεπτα έλεγα "Όχι ρε συ φάντομ, δεν το έκανες αυτό!". Αν και περίμενα ότι επειδή μας προειδοποιήσες για κακοποίηση, κάποια στιγμή θα το έλιωνες με το δάχτυλό σου. Α, και να πω ότι μεταφέροντας το μυρμήγκι και προσπαθώντας να το βοηθήσεις πολύ πιθανόν να πάτησες καμιά 10αρια άλλα μυρμήγκια που απλά έκαναν τη βόλτα τους. Σε έκανα να νιώθεις τύψεις; Γιούπι!

Όσο για τον παππού εγώ μπορεί και να έβαζα τα κλάματα. Και συγκινήθηκα που ο νεαρός κάθησε να τον βοηθήσει... αλήθεια! Νομίζω πλέον ότι δεν είμαστε άνθρωποι και όταν κάποιος αποδεικνύει το αντίθετο με συγκινεί.. Σνιφ.. σνιφ...

Επίσης συμφωνώ απόλυτα στο ότι όποιος φωνάζει πόσο τέλεια πέρασε μάλλον περιγράφει το πως θα ήθελε να περάσει... μια φίλη μου μου τα έλεγε τις προάλλες και μου φαινόταν τόσο πολύ ανόητη...

Τέλος να πω ότι σύμφωνα με μια έρευνα αυτοί που σπουδάζουν σε θετικές σχολές είναι παρθένοι σε μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς που σπουδάζουν σε θεωρητικές... τυχαίο; δε νομίζω...

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Μπήκα να σε διαβάσω για να ξεκινήσει καλά η μέρα μου αλλά με συγκίνησες ρε Γραίας Ανάτομι, κλάψ :(. Τελικά θα γίνεις καλός γιατρός :) (φυσικά ψόφησα στο σημείο "με τα κωλομέρια να πηγαίνουν ξεδιάντροπα πέρα-δώθε έχοντας καβλώσει τη μισή παραλία κι έχοντας σπάσει τα νεύρα της άλλης μισής"..έλα τώρα που δεν σ'άρεσε! :p

Καλό χειμών...μη...γκκκκ...μη.....

γυάλινο δάκρυ είπε...

Ακούς Stone Sour? Μπράβο, μπράβο..
Για να παρηγορηθείς σου λέω ότι ναι μεν πήγα διακοπές, αλλά ήταν για λίγες μέρες και πέρασα ένα σωρό κακουχίες, συμπεριλαμβανομένης γαστρεντερίτιδας, αποσυμπίεση και χαλασμένοι τροχοί στο αεροπλάνο, καθυστέρηση και χάσιμο πτήσης-ανταπόκρισης και στο τέλος χάσαμε και τις βαλίτσες!!!! Αλλά χμ..δε θα άλλαζα αυτό το ταξίδι με τίποτα :)))

Σιχαίνομαι το Σεπτέμβρη για όλα αυτά που αναφέρεις, όπως επίσης και το καλό χειμώνα! Χειμώνα να κάνει ο κώλος τους!!! Ε μα...

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού θα ευχηθώ, γιατί μην ξεχνάμε ότι το φθινόπωρο επίσημα μπαίνει στις 23/9, οπότε έχουμε ακόμα 19 μέρες!

elekat είπε...

Οταν έφτασα στη μέση του ποστ, ξαναθυμήθηκα πόσο λάτρευα το ποστς σου στην AV, όπου για να τα διαβάσω:

1. Εφτιαχνα καφέ (όταν ήταν πρωί!)
2 Εφτιαχνα ποτό (το βραδυ!)
3. Καθόμουν πολύ αναπαυτικά!
4 Αναβα τσιγάρο

και....

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΑΑΑ!!!

Το σημερινό ποστ είναι υπέροχο αγαπητέ γιατρέ....

Μ'έκανε να γελάσω, να σκεφτώ και..
να συγκινηθώ...

Σούχω ξαναπεί ότι σου έχω αδυναμία γιατί είσαι... ε.. είσαι ..
Αστο...
Θα καταντήσει μαλακία να κατονομάσω αρετές σου και δεν το θέλω...

ΕΙΣΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ!!!

Με πλήρη συνείδηση του λειτουργήματος που κάνεις και ας είσαι νεότατος!!

Μακάρι να μην αλλάξει αυτό στην πορεία, όταν θάρθουν τα λεφτά και η αναφγνώριση.. που δεν το πιστεύω για σένα...

Αυτά από μένα...

Το μόνο ρε σύ...
... ήθελα πολύ να ερχόσουν πιό συχνά στην AV μας...να ξαναρχόσουν να γράφεις εκεί που σε μάθαμε και σε συνηθίσαμε ....

Πολλά είπα όμως!!

phantom είπε...

daskala εσύ να υποθέσω ότι χτυπήθηκες σε κλαμπάκια και ξεφάντωνες δίπλα στις κάμερες του Star? Ουουουου πάρτυυυυ Μύκονος 2010 και τέτοια??? Ντροπή σου νεαρή δεσποινίς!
Δέκα πατερημά πριν τον ύπνο και νηστεία για καμιά βδομάδα. Και μετά θα το σκεφτεί ο Θεός αν θα σε συγχωρέσει.
Χαχαχαχα για σένα που είσαι δασκάλα φαντάζομαι το χειρότερο είναι να ακούς "Καλή σχολική χρονιά". Για μένα που είμαι φοιτητής χειρότερο από το "Καλό χειμώνα" είναι το "Καλή εξεταστική!". Βαλτοί είναι μερικοί να μας σπάνε τα νεύρα?

sourgelaki χάρη σου κάνω και σου απαντάω εσένα, γιατί έχω πλέον αποφασίσει να μη μιλάω σε άτομα που έχουν πάρει πτυχίο επειδή μου ρίχνει την ψυχολογία. Το ξέρουμε ότι δεν έχεις εξεταστική πλέον επειδή έχεις πάρει πτυχίο! Δε χρειάζεται να μας το τρίβεις και στα μούτρα!:P Αν σκοπεύεις να μου πεις ότι πέρασες και γαμάτα φέτος το καλοκαίρι θα σου κόψω και την καλημέρα! (όχι πως θυμάμαι να σου έχω πει καλημέρα ποτέ :P)

Keepupsecrets μετά από αυτό το βιντεάκι το μυρμήγκι άνετα μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του μια διασημότητα. Χαλάλι που δεν έφαγε το τυράκι! Η κακοποίηση σκόπευα να ήταν χειρότερη, ήθελα αρχικά να το δελεάσω με το τυράκι και μετά να σοδομίσω επάνω του, αλλά μου ξέφυγε...
Come on, άκουσες για ηλιοκαμένο νεαρό με τατουάζ και speedo και σου ήρθαν δάκρυα στα μάτια από τη συγκίνηση. Για μένα ούτε ένα δάκρυ που μου ήρθε όλη η σιχαμάρα από τα εσωτερικά υγρά ενός νεκρού πνιγμένου πτώματος!
Ξέρει η φίλη σου ότι τη θάβεις σε ξένα blogs πίσω από την πλάτη της? 'Ασε που ο λαός λέει "Δείξε μου τον φίλο σου να πω ποιός είσαι!":P
Όσο για το ποσοστό παρθενίας θα στο καταρρίψω. Στις θεωρητικές σχολές το ποσοστό αντρών/γυναικών είναι 1 προς 10! Οπότε με τόσο πολλά κορίτσια και τόσα λίγα αγόρια πόσο να αντέξει παρθένος κάποιος?

Μάγισσα Κίρκη σίγουρα σου ήρθαν δάκρυα επειδή συγκινήθηκες ή επειδή σου θύμισα ότι τελείωσε το καλοκαίρι?
Το κωλομέρι το είδα μία, το είδα δύο, νισάφι πια, ας το πηδήξει κάποιος να πάψει να τριγυρνάει πέρα-δώθε και να ησυχάσουμε!

μια γάτα που μαθαίνει ξένες γλώσσες μεταξύ άλλων φυσικά ακούω και stone sour και ήμουν κι απ'τους πρώτους που έκανα download το νέο cdάκι τους! (η πειρατεία σκοτώνει τη βαρεμάρα)
Πωπω αυτά που περιγράφεις δεν είναι διακοπές αλλά "Το καλοκαίρι του Mr.Bean!". Τώρα παρηγορήθηκα κάπως, μπροστά σε σένα εγώ πέρασα παραμυθένια!
Την τελευταία παράγραφό σου την κρατάω, καλό υπόλοιπο καλοκαιριού θα εύχομαι κι εγώ και θα πετάω και το "το φθινόπωρο επίσημα μπαίνει στις 23/9, οπότε έχουμε ακόμα 19 μέρες!" για να είμαι και ημερολογιακά καλλυμένος!

elekat πάντα μου άρεσαν τα σχόλια που μου άφηνες (ίσως γιατί δεν είσαι φειδωλή στα καλά λόγια) και είναι ένα από τα λίγα πράγματα που μου λείπουν από τότε που έφυγα από τη voice.
Μακάρι η πορεία να μου επιφυλλάσει λεφτά και αναγνώριση και μετά το συζητάμε για το αν θα διατηρηθεί η προσωπικότητά μου!:P
Υπόσχομαι να περνάω και να σας βλέπω πολύ πιο συχνά απ'ότι έκανα μέχρι τώρα. Το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι ένα κλικ πάνω στο phantom όταν το βλέπεις σε σχόλια ή ποστ άλλων και θα σε πετάει αυτόματα εδώ.
Καλό υπόλοιπο Σαββάτου!!! :)

daskala είπε...

Ωχ Παναγια μου,εγω τα κοροιδευω αυτα κι εσυ νομιζεις οτι ειμαι ουαου??!
Αχ αχ!

Lazarus είπε...

Καλημέρα φίλε μου Doc.
Τι γίνεται, χάθηκες ρε man.
Υποχρεώσεις-υποχρεώσεις, i know....

Κι εγώ είμαι ένας απ'αυτούς που είδανε ΌΛΟ το βιντεάκι με το μυρμήγκι, το παραδέχομαι.

Μια σημείωση να κάνω, στο βιντεάκι με το μυρμήγκι μου θύμισες κάτι γιαγιάδες που κυνηγάνε το εγγόνι με το κουτάλι να το ταϊσουν,
όλα τα λεφτα είσαι ρε φίλε. :)

Άντε καλή επιστροφή στους ρυθμούς της καθημερινότητας και καλή δύναμη σ'ότι κάνεις.

Nat είπε...

ΜΥΚΟΝΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
ΠΑΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
ΣΚΙΑΘΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

ΘΑΝΑΤΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣ ΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟ STARRRRRRRRRRRRR.

Κατά τ' άλλα ήρθα διακοπές στην Αθήνα, έμαθα όλο το shop tv απ'έξω, και στο τσακίρ κέφι κυκλοφορούσα με ενα σουτιέν στο κεφάλι παριστάνοντας τη μύγα. Οπότε μια χαρά είσαι εσύ με το μυρμήγκι σου.

Καλό χειμώνα!

phantom είπε...

daskala ααα πλάκα έκανες? Έτσι πες! Κι εγώ που σε παρεξήγησα και νόμισα ότι είσαι ο θηλυκός Τσιλιπουνιδάκης! Γράψε λάθος, άκυρα τα πατερημά κι οι μετάνοιες! :P

Lazarus χάθηκα για λίγο, αλλά να'μαστε πάλι εδώ! Dude είδες όλο το βίντεο κι εσύ? Σου αξίζει Όσκαρ καλύτερου ανδρικού blogοαναγνώστη! Ελπίζω το δικό σου καλοκαίρι να ήταν πιο ενδιαφέρον από το δικό μου, αλλά και να μην ήταν θα φροντίσουμε να κάνουμε το χειμώνα μας αξέχαστο! (όταν βέβαια έρθει ο χειμώνας γιατί είπαμε μέχρι τις 23 Σεπτέμβρη έχουμε ακόμα καλοκαίρι!)

Nat No you didn't...NO you didn't! Βλέπουν καλά τα όμορφα μελιά αμυγδαλωτά μου μάτια? Μου ευχήθηκες καλό χειμώνα? ΤΟΛΜΗΣΕΣ και μου ευχήθηκες καλό χειμώνα? Ω ΡΕ ΜΑΝΑ ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ ΑΠΟΨΕ!!!! ΒΑΣΤΑΤΕ ΤΟΥΡΚΟΙ Τ'ΑΡΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΣΟΥΛΙ!!!!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού πρέπει να ευχηθείς, "γιατί μην ξεχνάμε ότι το φθινόπωρο επίσημα μπαίνει στις 23/9, οπότε έχουμε ακόμα 19 μέρες!", όπως πολύ εύστοχα κι εύγλωττα το έθεσε η γάτα που μαθαίνει ξένες γλώσσες.

roza είπε...

Μην παραπονιέσαι καθόλου γιατί αυτό το καλοκαίρι έκανες καλό κάρμα που προσπαθησες να σώσεις έναν άνθρωπο κι ενα μυρμήγκι οπότε του χρόνου μάλλον θα είσαι στην Ίμπιζα και η Jessica Alba που θα κάθεται στη διπλανή ξαπλώστρα θα σου ζητήσει να της βάλεις αντηλιακό.
Κι επειδή είσαι φαν του Lost και άλλων τέτοιων θα σου ευχηθώ απλά καλή season.

k είπε...

phantom λίγγο cranky σε βρίσκω με την επιστροφή!τι έχει ο χειμώνας?μια χαρά είναι, ούτε κυκλοφορείς με ένα μπουκάλι νερό συνεχώς, ούτε μυρίζει όλη η αθήνα ιδρώτα κτλ κτλ!τη συμβουλή σου την ακολούθησα και στο τσακ το γλίτωσα και το κώμα από το αλκο΄λ και την κατάθλιψη!
να τις αποφεύγεις απομόνωση και περισυλλογή καλοκαιριάτικα....!!!

δεν εύχομαι τίποτα γιατί αρκετό μπινελίκι έχω φάει από παρατρεχάμενους εξαιτίας του πείσματος μου να μη διαβάσω για την ηλίθια εξεταστική!πάω κόντρα στο κατεστημένο!!!!δε θα με πιάσει εμένα η μελαγχολία του σεπτεμβρίου!αρνούμαι!

Don Constantino είπε...

Και όμως το φιλί της ζωής δεν είναι και τόσο σημαντικό τελικά έπειτα από κάποιες έρευνες.

Δες εδώ

http://www.capitalhealth.gr/Article.aspx?id=1020382

Οι διακοπές σου είναι αρκετά ζηλευτές ομολογώ! Αν σε παρηγορεί αυτό βέβαια, υπάρχουμε πολλοί που έχουμε περάσει στο παρελθόν τέτοιες διακοπές για διάφορους λόγους! Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει ένα νησί όπου θα είναι ευπρόσδεκτοι τουρίστες οι οποίοι ΔΕΝ συνοδεύονται! Έτσι το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν να περνάνε ΟΛΟΙ τέλεια ;)

Πασχαλίτσα Τιμωρός είπε...

1. Καλωσήρθες!!!
2. Για μισό λεπτό...Εδώ θα σταθώ λίγο απέναντι στον μπλογκο-μάστερ και θα κάνω παρατήρηση. Αυτοί που εύχονται καλό χειμώνα είναι οι ίδιοι που εύχονται καλό καλοκαίρι, καλή άνοιξη, καλά χριστούγεννα, καλό πάσχα, καλό μαζαράνι, γενικώς οι απανταχού χαζοχαρούμενοι. Ας μην τους συγχέουμε με τους ορίτζιναλ χειμερινούς τύπους οι οποίοι περιμένουν το χειμώνα για να ζήσουν φυσιολογικά γιατί απλά το διάστημα Μάρτιος-Αύγουστος δεν τους συνβαίνει κάθε χρόνο τίποτα καλό!! Ω ναι, περιμένω τον χειμώνα για να ζήσω...
3. Αυτό δεν ήτανε helping myrmigki, ήταν preparing myrmigki for the next olympic games, weight lifting! Κάτσε κάτω από το ψίχουλο!!! Απογοητεύτηκα που δεν έφαγε το σκασμένο.
4. Απογοητεύτηκα και για παππού, συγχήστηκα με νοσηλεύτρια και γιατρίνα..
5. Νιώθω μπλογκοπερηφάνια!!
6. Καλή προσαρμογή τώρα!!!

phantom είπε...

roza καλή season! Πανέξυπνο! Αυτό μπορώ να το δεχτώ χωρίς κανένα πρόβλημα. Χαίρομαι που οι αναγνώστες του blog δείχνουν να ξέρουν τα γούστα μου τόσο καλά!!! :D

magdalena χαίρομαι που ακολούθησες τις συμβουλές και πέρασες καλά το καλοκαίρι. Παίζει μήπως να σε είδα σε κανα Star Channel να δηλώνεις κι εσύ σε ποιά χρονολογία και τοποθεσία κουνάς τον κώλο σου? Πάντως να πώς φαίνονται οι άνθρωποι που πέρασαν καλά τον Αύγουστο..δεν τους νοιάζει που έρχεται χειμώνας!
Γιατί όμως βρε δε διαβάζεις για την εξεταστική?

Don Constantino thanks για το άρθρο που βρήκες, με προβλημάτισε έντονα! Είχα ακούσει ότι τελευταία αρκετοί υποστήριζαν πως οι αναπνοές δεν προσφέρουν πολλά και μάλιστα αναρωτιόμουν κι εγώ ο ίδιος μετά το περιστατικό στην παραλία ποιά χρησιμότητα είχε να φυσάω σε πνευμόνια γεμάτα νερό. Όπως και να'χει μέχρι να καθιερωθεί σαν άποψη και να γίνουν μερικές μελέτες παραπάνω, αν ποτέ χρειαστεί θα τις ξανακάνω (μαζί με τις μαλάξεις εννοείται).
Χαχαχαχα πάντως φοβερή ιδέα σου για το νησί! Αν ποτέ υλοποιηθεί θα είμαι ο πρώτος που θα το επισκεφτεί!

Πασχαλίτσα Τιμωρέ ωραίο το μπλογκο-μάστερ προτείνω να καθιερωθεί σαν δεύτερο nickname μου! (να ξεκαβαλήσω τώρα ή σε λιγάκι?). Είναι περιττό να εύχεσαι "καλό οτιδήποτε" σε οποιονδήποτε, γιατί ό,τι και να ευχηθείς δε μπα να'σαι Σαββατογεννημένος ή γαλανομάτης ή γουρλής, στο τέλος όλα σκατά θα πάνε! Οκέι δεκτό για τους χειμερινούς τύπους, knock themselves out στα καλό χειμώνα!
Μη στεναχωριέσαι για το μυργμήγκι, μερικά είναι παχιά σαν ταραντούλες από το πολύ φαϊ.

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Ξέρεις τί είναι να διαβάζεις τέτοια ποστ εν μέσω εφημερίας; Ε; Ξέρεις; Επιτελείς κοινωνικό έργο αγαπητέ μου!

Nαυτίλος είπε...

σοκαριστικό το σημείο με τον πνιγμένο!! Δεν τα μπορώ εγώ αυτά! Δεν πειράζει, μπορεί να μην είχες το συναρπαστικό καλοκαίρι του Indiana Jones αλλά τουλάχιστον ξεκουράστηκες!

υγ. είδα τα πρώτα 5 δευτερόλεπτα του video, ούτε καν 30 :o

Anael είπε...

προτείνω μεταξεταστέες διακοπές επαναπροσδιορισμού με τίτλο "επείγον"..
συναδελφικα//συν-οπαδικά
welcome back!
ποιος είπε ότι ο χειμώνας γαρ εγγυς;;
ο χειμώνας far (πολύ far away όμως) εγγύς..

vjweb είπε...

1.Εντάξει το να πηγαίνεις διακοπές μόνος σου (όπως εγώ) είναι τραγικό. Αλλά το να πηγαίνεις με τους γονείς σου σ’ αυτήν την ηλικία(εκτός αν πας από επιλογή κάποιο ταξίδι μαζί τους) είναι πιο τραγικό… Αλλά για μένα δεν πειράζει που πήγα μόνος μου γιατί πέρασα «γαμάτα» (με την κυριολεκτική σημασία του όρου βεβαίως βεβαίως).

2. Το καταλάβαμε ότι μάλλον σου έχει δώσει η Nestle χρήματα για διαφήμιση έλεος σε κάθε ποστ με το double boss caramel!!!

3. Έτσι όπως το πας με την σχολή σου θα γίνω doctor πριν από σένα ρε doctor! Ναι υπάρχει μια πιθανότητα να ξεκινήσω διδακτορικό του χρόνου. Ελπίζω σε 4-5 χρόνια που μπορεί να τελειώσω το διδακτορικό, να έχεις τελειώσει και εσύ! lol

4. Δεν μπόρεσα να διαβάσω όλο αυτό το κατεβατό μέχρι το τέλος.

Κάποιος που στην σπάει και του χρωστάς ένα βιβλίο με μυρμήγκια που δεν το βρίσκει γιατί έχει εξαντληθεί.

Μπες στο blog μου για να ακούσεις την καλύτερη μουσική της πόλης!

phantom είπε...

Γαμάει και δέρνει μεγάλη χαρά μου που γεμίζω τις ώρες της εφημερίας σας!!! :)

Ναυτίλος ναι από ξεκούραση άλλο τίποτα οι διακοπές μου, don't worry about the video και 5 δεύτερα που άντεξες πολλά είναι!:P

Anael χαχα πολύ έξυπνο αυτό, ο χειμώνας far εγγύς, θα στο κλέψω!:P Λες να κάνω ένα επαναληπτικό vacation?... χμμμμμ, με βάζεις σε σκέψεις!

vjweb ουόου! Blast from the past! Χρόνια και ζαμάνια, τι έγινε ρε boy, δυσκόλεψαν τα πράγματα με τις προσλήψεις στα σχολεία κι αποφάσισες να γίνεις vj?:P
Η νεστλέ δε μου έχει δώσει δεκάρα, damn της κάνω διαφήμιση τζάμπα! Χμμμ who cares, Boss Double Caramel fucking rules!
Να ξαναγυρίσεις και να διαβάσεις το κατεβατό μου μέχρι το τέλος, αν θες να ξαναδείς το βιβλίο σου ζωντανό.

vjweb είπε...

Ναι γιατί βλέπεις από τις διαφημίσεις του blog έχω μαζέψει το αστρονομικό ποσό των 0,55 ευρώ και μπορώ άνετα να ζήσω ως vj! O χαβαλές όμως του blog που άνοιξα αξίζει περισσότερο.

Αμάν πια με αυτό το βιβλίο. Πρέπει να διαβάσω και για τhν διάσωση ενός πνιγμένου-πεθαμένου(κρίμα ο άνθρωπος) για να το ξαναβρώ; Το είχα αφήσει και στην μέση όταν στο δάνεισα πριν κάτι δεκαετίες και τώρα που μου ήρθε να το ξαναδιαβάσω, δεν το βρίσκω πουθενά να το ξανααγοράσω! Έψαξα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και μέχρι και στον εκδοτικό οίκο μου είπαν ότι εξαντλήθηκε. Damn you doctor!

Angeliki είπε...

Λοιπόννννννννν

Επειδή είπαμε σε συμπάθησα...θα σου ευχηθώ ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!! και ας έρχεται καλοκαίρι, διότι πολύ απλά δεν βλέπω κανέναν να πηγαίνει διακοπές φέτος και δεν είναι και ότι πιο ευχάριστο να περνάς τον καύσωνα στην Αθήνα, εκτός και αν αποφάσισες εθελοντικά να κάνεις για φέτος τον Ναυαγοσώστη.