Το αλάνθαστο σύστημα για να κερδίζεις στα καζίνο

Τον ξέρεις τον κλασικό μύθο της Πρωτοχρονιάς:  Ό,τι κάνεις εκείνη τη μέρα, αυτό θα κάνεις όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Παρότι ξέρω πως αυτά είναι ανόητες προλήψεις, σαν τρομερά ψυχαναγκαστικό άτομο που είμαι αυτή η πεποίθηση έχει περάσει στο υποσυνειδήτό μου και κάθε χρόνο με στοιχειώνει. Απορώ ποιος μαλάκας διέδωσε αυτό το μύθο. Αν ήταν όλες οι μέρες του χρόνου μας σαν της Πρωτοχρονιάς, τότε οι άνθρωποι κάθε μέρα θα ξυπνούσαμε ώρες μεσημεριού με πονοκεφάλο και ξηρό στόμα από τα ξύδια που κατεβάσαμε το προηγούμενο βράδυ, θα τρώγαμε κάθε μέρα γιορτινό μεσημεριανό τσιμπούσι και θα κόβαμε κάθε μέρα βασιλόπιτα από την οποία το κομμάτι που μας αντιστοιχούσε θα το ζουλούσαμε από όλες τις δυνατές πλευρές για να δούμε αν έχει μέσα το φλουρί μέχρι να γίνει μια αηδιαστική μάζα από ψίχουλα, οπότε μετά θα την αφήναμε σε μια γωνιά να σαπίζει για κανα μήνα μέχρι να την πετάξουμε, γιατί εδώ που τα λέμε σε κανέναν δεν αρέσει να τρώει τη βασιλόπιτα. Η βασιλόπιτα είναι για τους Έλληνες, ό,τι τα τυχερά κουλουράκια για τους Κινέζους. Κανείς δεν τα τρώει αλλά όλοι ενδιαφέρονται να μάθουν τι έχουν μέσα.

Φέτος αποφάσισα να αγνοήσω το μύθο της Πρωτοχρονιάς γιατί μία από τις αποφάσεις μου για το νέο έτος εκτός από το να χάσω κανα κιλό και να μην ξεχνάω να ρίχνω στο κεφάλι μου τις αμπούλες κατά της τριχόπτωσης (χμμ ο phantom δεν πρέπει να ακούγεται πολύ ελκυστικός ε?) είναι να προσπαθήσω να κόψω τους ψυχαναγκασμούς μου. Αν δεν είσαι ψυχαναγκαστικός δε θα μπορείς να καταλάβεις σε τι αναφέρομαι. Δε μιλάω για τους φλώρικους απλούς ψυχαναγκασμούς που έχει όλος ο κόσμος του στυλ σιχαίνομαι να ακουμπήσω στα χερούλια των λεωφορείων ή έχω κλείσει το θερμοσίφωνο? ή έβηξε πάνω μου αυτός στο λεωφορείο και με κόλλησε μονοπυρήνωση, αλλά για φουλ ψυχοπαθολογικούς, μανιακού δολοφόνου, ψυχαναγκασμούς του στυλ πρέπει να ανοιγοκλείσω το καλάθι των απλύτων 4 επί 4 φορές (συνολικά 16) αλλιώς κάτι θα μου πάει πάρα πολύ στραβά, τα παπούτσια στην παπουτσοθήκη δεν πρέπει να αγγίζονται μεταξύ τους ή δεν πρέπει να περνάμε κάτω από καμία πινακίδα επ’ουδενί και για κανένα λόγο (οόου ο phantom δεν πρέπει να ακούγεται καθόλου ελκυστικός τώρα ε?). Κομμένα όλα αυτά λοιπόν για φέτος, αν όμως ανοιγοκλείσω μόνο μία φορά το καλάθι των απλύτων αντί για 16 και μετά μου συμβεί κάτι φριχτό (να εκραγεί το λάπτοπ μου και τα κομματάκια γυαλιού να μου μπουν στα μάτια ή να με κουτσουλήσει περιστέρι την ώρα που ανοίγω το στόμα να δαγκώσω την τυρόπιτα) να ξέρεις ότι η μοναδική υπεύθυνη θα είναι η Πρωτοχρονιά και οι γαμημένες αποφάσεις για προσωπική βελτίωση που παίρνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Μισό λεπτάκι να μιλήσω με τις φωνές μου κι επανέρχομαι.

Έλα μην κρύβεσαι, κι εσύ κάτι θα έχεις αποφασίσει να βελτιώσεις πάνω σου με την αλλαγή του νέου χρόνου. Οι περισσότεροι αποφασίζουν να αρχίσουν να τρώνε υγιεινά, να γυμνάζονται, να είναι πιο εργατικοί, να μην ξοδεύουν άσκοπα ή να φέρονται πιο όμορφα στους κοντινούς τους ανθρώπους. Όλα αυτά βέβαια εξ’ορισμού δε μπορούν να γίνουν αυτές τις μέρες γιατί όλοι τρώμε γιορτινά κάνοντας κραιπάλες με κάθε λογής κρεατικά και ποτά, τα γυμναστήρια είναι κλειστά, ελάχιστοι δουλεύουν, ξοδεύουμε αναγκαστικά παραπάνω γιατί μας χρεώνουν το δώρο των σερβιτόρων (κάτι που κανονικά πρέπει να επιβαρυνθεί ο επιχειρηματίας κι όχι οι πελάτες στο λογαριασμό τους) ενώ τους κοντινούς μας ανθρώπους τους έχουμε φάει στη μάπα όλη αυτή την περίοδο των γιορτινών οικογενειακών γιορτών γιατί συνήθως βρίσκουν ευκαιρία τώρα που είναι μαζεμένη όλη η οικογένεια να βγάλουν λογύδριο συμβουλών πως πρέπει να είμαστε πιο υπεύθυνοι κι εργατικοί και οι καιροί είναι δύσκολοι και μεγαλώσαμε πια και θα πρέπει να σοβαρευτούμε κι άλλες τέτοιες κουβέντες που σε κάνουν να θες να πάρεις μπατονέτες να βάλεις στην άκρη τους καρφίτσες και να τις χώσεις στα αυτιά σου για να γλιτώσεις άλλο από το μαρτυρικό μπούρου μπούρου.

Οι μέρες αυτές εκτός από το υπερβολικό φαί, το ξόδεμα και την μεθεόρτια κατάθλιψη χαρακτηρίζονται κι από τον τζόγο. Κι ο phantom χθες Πρωτοχρονιά σαν κλασικό ζωάδι που επηρεάζεται από την ψυχολογία της μάζας κι ακολουθεί ευλαβικά την αγέλη, βγήκε να τζογάρει. Πού? Στο καζίνο.

Ποτέ δε μου άρεσαν τα τυχερά παιχνίδια, εκτός ίσως από το πόκερ στο οποίο παίζεις με την ψυχολογία του άλλου και προσπαθείς να τον «διαβάσεις» και να μαντέψεις αν μπλοφάρει ή αν έχει καλό φύλλο. Από παλιά όμως είχα ανακαλύψει ένα σχετικά σίγουρο σύστημα για τη ρουλέτα, το οποίο σου χάριζε μικρό αλλά σταθερό κέρδος. Και το οποίο θα σου αποκαλύψω σήμερα για να δεις ότι εγώ είμαι πολύ καλό παιδί και τη μοιράζω τη γνώση. Αν όμως χάσεις κι εσύ τα λεφτά σου μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα.

Σε καζίνο έχω ξαναπάει, είναι υπερ-χλιδάτα μέρη χωρίς παράθυρα για να μην αντιλαμβάνεσαι τι ώρα είναι κι αν έχει ξημερώσει έξω, γεμάτα από καπνούς τσιγάρων και ασφυκτικά συνωστισμένα από καμένους, σκυφτούς, σταφιδιασμένους ανθρώπους κολλημένους μπροστά στα άπειρα μηχανηματάκια ή τραπεζάκια τα οποία απομυζούν αργά αλλά σταθερά την τσέπη τους.

Δεν αξίζει να πας ούτε από περιέργεια εκτός ίσως από αυτό του Λουτρακίου όπου τις καθημερινές πληρώνεις 15 ευρώ είσοδο και μπορείς να φας τζάμπα από έναν τεράστιο μπουφέ όσο αντέχεις ή να πιεις τζάμπα ποτό δίπλα σε πισίνα. Πάμε όμως τώρα να σου αποκαλύψω το σχετικά σίγουρο σύστημά μου για να κατακτήσεις τη ρουλέτα. Και μετά θα μάθεις τι αποτελέσματα προέκυψαν σε μένα όταν το εφάρμοσα στην πράξη.

Η λογική του συστήματός μου είναι η εξής: να έχεις μικρό αλλά σίγουρο και σταθερό κέρδος.

Ποντάρεις 2 ευρώ στο κόκκινο ή στο μαύρο.

Αν τα χάσεις ποντάρεις 4 ευρώ στο κόκκινο ή στο μαύρο.

Αν τα χάσεις πάλι, ποντάρεις 8 ευρώ στο κόκκινο ή στο μαύρο.

Αν τώρα κερδίσεις θα έχεις βγάλει 8 επί 2 =16 ευρώ μείον το 2+4+8=14 ευρώ που έχεις ρίξει μέχρι τώρα, τι μένει? 2 ευρώ κέρδος. Κάθε φορά που κερδίζεις θα έχεις 2 ευρώ κέρδος και μετά αρχίζεις πάλι από την αρχή, ξεκινάς πάλι να ποντάρεις 2 ευρώ και διπλασιάζεις μέχρι να κερδίσεις.

Αν ποντάρεις 2 ευρώ και τα χάσεις, ποντάρεις 4 και τα χάσεις, ποντάρεις 8 και τα χάσεις μην πτοείσαι αλλά συνέχισε ακάθεκτος με το διπλασιασμό. Ποντάρεις 16 ευρώ στο κόκκινο ή στο μαύρο.

Αν τα χάσεις πάλι, ποντάρεις 32 ευρώ στο κόκκινο ή στο μαύρο.

Ε του πούστη, μία από τις 5 αυτές φορές δε θα καταφέρεις να προβλέψεις αν θα έρθει κόκκινο ή μαύρο? Είναι σαν να σου λέω ότι θα κερδίζεις 2 ευρώ αν καταφέρεις μία στις 5 φορές να προβλέψεις αν θα έρθει κορώνα ή γράμματα.

Έχω εφαρμόσει αυτό το σύστημα 3 φορές. Την πρώτη φορά με 30 ευρώ σε μισή ώρα έβγαλα άλλα 30. Τη δεύτερη φορά με 60 ευρώ σε μια ώρα έφυγα με 100, δηλαδή 40 ευρώ κέρδος. Χθες ήταν η τρίτη φορά που το εφάρμοζα…

Σίγουρος για την αποτελεσματικότητα του συστήματός μου, περίμενα πάνω από τα touch-screen τραπεζάκια της φτηνιάρικης ρουλέτας (στα οποία μπορείς να βάζεις ένα και δύο ευρώ, ενώ στις άλλες τις κανονικές με τα τραπέζια θέλεις μίνιμουμ 5ευρα και 10ευρα) μέχρι να αδειάσει κάποια θέση. Όσοι έψαχναν μια ελεύθερη θέση σαν εμένα, παραμονεύαμε πάνω από αυτούς που τους είχαν απομείνει λίγα λεφτά και κόντευαν να τα χάσουν όλα για να σηκωθούν και να κάτσουμε στη θέση τους, ακριβώς όπως παραμονεύουν οι γύπες πάνω από έναν ετοιμοθάνατο.

Χθες ίσως λόγω της ημέρας όλοι τριγύρω ήταν υπερβολικά ευγενικοί, αφού κάποια στιγμή εκεί που σκάναρα το χώρο για να αντιληφθώ κάποια κίνηση που θα υποδήλωνε ότι κάποιος επρόκειτο να σηκωθεί και άρα έπρεπε να τρέξω να πιάσω τη θέση του στρίβω απότομα και χώνω μια τρελή αγκωνιά σε έναν περαστικό, τόσο δυνατή που πραγματικά ένιωσα ότι άγγιξα το ήπαρ του. Φοβούμενος μήπως του προκάλεσα εσωτερική αιμορραγία και ανά πάσα στιγμή τον έβλεπα να πέφτει λιπόθυμος κάτω βγάζοντας αίμα από το στόμα του τον ρώτησα αν είναι καλά και αυτός όλο ευγένεια μου απάντησε ότι δεν τρέχει κάτι και μου ευχήθηκε χρόνια πολλά. Όταν μετά από αρκετή ώρα διέκρινα τις αδιόρατες κινήσεις ενός τύπου που φανέρωναν ότι σκόπευε να σηκωθεί από τη θέση του, έτρεξα να την καπαρώσω. Πήγα να κάτσω στην ελεύθερη θέση με τέτοια φούρια για να προλάβω μην την πιάσουν κι επειδή είμαι τρομερά άγαρμπος έριξα καταλάθος μια τρελή γονατιά στον τεράστιο κώλο που είχε απλώσει μια κοπέλα δίπλα που ειλικρινά με λίγο παραπάνω φόρα να την χτύπαγα και θα της είχα πάρει την παρθενιά από πίσω. Της ζήτησα χίλια συγνώμη διερωτόμενος αν θα με έβριζε ή αν θα άναβε τσιγάρο μετά από τον παρολίγο σοδομισμό της αλλά αυτή ούτε καν φάνηκε να με αντιλαμβάνεται.

Κάθισα επιτέλους κουνάμενος σινάμενος και γεμάτος σιγουριά ότι θα τα τσεπώσω χοντρά πάλι. Έβαλα 50 ευρώ στη σχισμή του μηχανήματος παρακολουθώντας το να τα ρουφάει λαίμαργα, σίγουρος ότι θα τα ξαναέβλεπα σε καμιά ώρα πολλαπλασιασμένα και άρχισα να θέτω σε εφαρμογή το αλάνθαστο σύστημα του διπλασιασμού.

Τη φαντάζεσαι τη συνέχεια? Όχι πες μου, αν είσαι παλιός αναγνώστης και έχεις μια ιδέα από την καθημερινότητα του phantom, μπορείς να φανταστείς τη συνέχεια?

Αχά, σωστά σκέφτηκες. Φυσικά τα έχασα όλα. Πάνε τα 50 ευρώ πρωτοχρονιάτικα, την ημέρα της γιορτής μου και μάλιστα σε λιγότερο από 20 λεπτά. Γαμήθηκε τόσο πολύ το σύστημα που στην πορεία του παιχνιδιού έτυχαν 5 συνεχόμενες φορές που δεν κατάφερα ούτε μία να μαντέψω αν θα έρθει κόκκινο ή μαύρο!  Έτσι διπλασίαζα και διπλασίαζα μέχρι που δε μου έμειναν άλλα λεφτά να διπλασιάσω... Μα αν έχει το Θεό του, ήρθαν 7 συνεχόμενες φορές κόκκινο! Ή σε μια άλλη φάση έβγαιναν νούμερα 9, 9, 19, 29 λες κι η μπίλια έχει νοημοσύνη κι ήθελε να σπάσει πλάκα με αυτούς που έπαιζαν!

Σηκώθηκα ξενερωμένος σιχτιρίζοντας, ενώ οι γύπες από πίσω μου μάχονταν για την ελεύθερη θέση μου. Έχοντας φάει τρελή πίκρα προσπάθησα να κάνω τον ερχομό μου στο καζίνο να φτουρήσει κι επειδή τα ποτά εκεί είναι τζάμπα, όση ώρα κάτσαμε δύο άτομα πήραμε μία βότκα, ένα ουίσκι και δυο ζεστές σοκολάτες. Η μόνη μου παρηγοριά είναι πως συνολικά στα καζίνο τις 3 φορές που εφάρμοσα το σύστημά μου την πρώτη φορά είχα κέρδος 30 ευρώ και τη δεύτερη 40 άρα συνολικά 70 μείον τα 50 που έχασα χθες μένουν 20 ευρώ κέρδος. Κι αν βάλεις και το σκασμό από τα τζάμπα ποτά που πήραμε, κάπως ισοφαρίζονται τα πράγματα.  Όπως και να’χει για μένα η θητεία μου στα καζίνο έκλεισε, αν ξαναπάω θα πάω μόνο στου Λουτρακίου αλλά εκεί μέσα δεν πρόκειται να παίξω ούτε φιδάκι στο κινητό μου. Θα πάω μόνο για το τζάμπα μπουφέ.

Οπότε ένα μόνο είναι το αλάνθαστο σύστημα για να κερδίζεις στα καζίνο. Να μην παίζεις τίποτα και να πηγαίνεις απλά για να φας ή να πιείς τζάμπα.

Ίσως φταίει που έχασα επειδή ανοιγόκλεισα μόνο 1 φορά το καλάθι των άπλυτων αντί για 16. Λες?

Υ.Γ.  Με τη νέα χρονιά λέω να αρχίσω πάλι να απαντάω στα σχόλια.