Παραμονή Πρωτοχρονιάς

Αυτό ήταν. Τέρμα με τον κυνισμό. Το 2010 την πήγε πίπα κώλο την Ελλαδίτσα μας, οπότε καθώς το αφήνουμε πίσω και με τον ερχομό του νέου έτους, αναλογικά αν το δεις το πράμα, το 2011 πρόκειται να είναι μια πολύ καλή χρονιά. Βασικά είμαι σίγουρος πως θα είναι μια γαααααμάτη χρονιά. Για όλο τον πλανήτη. 

Όλοι οι πόλεμοι θα σταματήσουν. Θα βρεθεί φάρμακο για τον καρκίνο και για το AIDS, το οποίο θα είναι σε μορφή βοτάνου που θα μπορεί να το καλλιεργεί ο οποιοσδήποτε στον κήπο του και δε θα κοστίζει τίποτα. Οι καραφλοί θα βγάλουν μαλλιά και τα νέα παιδιά θα σταματήσουν να γίνονται Ολυμπιακοί. Προς το Μάρτιο θα βρέξει 500ευρα για μια εβδομάδα, ενώ το Μάιο θα αρχίσουν να μιλάνε τα κουνέλια. Βασικά δε θα μιλάνε απλά, αλλά θα λένε ωραία ανέκδοτα, ξεκαρδιστικά ανέκδοτα, ανέκδοτα που δε θα χρειάζεται να είσαι κουνέλι για να τα καταλάβεις αλλά θα προσθέτουν μια νέα, χιουμοριστική κουνελένια ματιά στα ανθρώπινα δρώμενα που θα μας κάνει να γελάμε καλοπροαίρετα με τα χάλια μας και θα μας γεμίσει αισιοδοξία. Τον Αύγουστο η Γερμανία θα περάσει οικονομική κρίση και θα μας ζητήσει δανεικά κι εμείς από μεγαλοψυχία θα τους δανείσουμε με το χαμηλότερο επιτόκιο, ενώ τον Οκτώβρη θα έρθουμε σε επαφή με τον πρώτο εξωγήινο πολιτισμό από ένα μακρινό πλανήτη. Τα εξωγήινα πλάσματα θα χέζουν τη νοστιμότερη σοκολάτα και θα κατουράνε τη δροσερότερη λεμονάδα, οπότε όλοι θα θέλουμε έναν για φιλοξενούμενο. 

Όσον αφορά στον phantom, το 2010 ευθυγραμμίστηκαν οι πλανήτες του σύμπαντός του και βρήκε αυτό που είχε σταματήσει να ψάχνει γιατί ήταν πεπεισμένος ότι δεν επρόκειτο να το βρει ποτέ. Ευτυχώς, σε αντίθεση με τον Άη-Βασίλη, αυτό που ονειρεύεσαι υπάρχει, αρκεί να επιμείνεις και να το παρενοχλήσεις όσο χρειάζεται μέχρι να το κερδίσεις και μετά να το κρατήσεις ασφυκτικά για να μην το χάσεις ποτέ. Ξέρεις εσύ (κλείνω το μάτι)... Ναι Μ. μην κοιτάς πίσω από τον ώμο σου, για σένα μιλάω. :*

Με αγχώνει λίγο η Πρωτοχρονιά, γιατί από το γενικότερο γιορτινό κλίμα τριγύρω νιώθω να μου επιβάλλεται ότι πρέπει να την περάσω καλά. Φέτος ας μην το κάνουμε έτσι. Ας μην στριμωχτούμε σαν τα ποντίκια σε marlboroκαπνισμένα καταγώγια με κακόφωνους στολισμένους σαν λαμέ χριστουγεννιάτικα δέντρα τραγουδιστές να μας εύχονται καλή χρονιά, ούτε καλεσμένοι σε σπίτια με τον μισό κώλο στον αέρα καθώς είμαστε στριμωγμένοι στην άκρη ενός ξεφτισμένου καναπέ παρέα με άτομα που βλέπουμε μόνο μια δυο φορές το χρόνο σε πάρτι γενεθλίων ή επετείων μόνο και μόνο για να νιώσουμε ότι είμαστε κοινωνικοποιημένοι. Δεν τρέχει κάτι αν ο νέος χρόνος μας βρει μόνους ή με την καλή που αγαπάμε ή την οικογένειά μας, χωρίς τα λαμέ μας αλλά με μια φαρδιά πιτζάμα, χωρίς πλουσιοπάροχο γεύμα αλλά με κάτι απλό κι εύγευστο, χωρίς στολίδια, φανφάρες, πολυτέλειες και μουσικές αλλά μόνο με το μεγαλύτερο και λαμπρότερο στολίδι που έχει ένας άνθρωπος. Το χαμόγελό του. :)

Ετοιμάσου λοιπόν φέτος να γεμίσει το πρόσωπό σου με ένα τεράστιο γαμημένο χαμόγελο μέχρι να κοντέψει το κεφάλι σου να κοπεί στα δύο.

Σήμερα δε χρησιμοποιήσαμε καμία αγγλική λέξη (ζορίστηκα λίγο, βοήθησε που ήταν μικρό το ποστ) αλλά είχα δηλώσει πως θα προσπαθήσω να τις μειώσω. Και μες στο 2011 αποφάσισα ό,τι δηλώνω να γίνεται. Για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να ξεκινήσεις από τα μικρά πράγματα. Και στην πορεία θα βλέπεις τα μεγάλα να αλλάζουν από μόνα τους.

Καλή χρονιά σε όλους!