22 Φεβ 2011

Πας μη Ελληνάρας βάρβαρος



Αν είσαι γυναίκα πήγαινε να βάψεις τα νύχια σου ή να αποτριχώσεις τα πόδια σου γιατί σήμερα θα μιλήσουμε για ποδόσφαιρο.

Σε περίπτωση που στην παρακάτω φωτό βλέπεις οφσάιντ, τότε:
α. είσαι γυναίκα που επιμένεις να διαβάζεις το ποστ (και νομίζεις ότι οφσάιντ λέγονται οι ψηλές κάλτσες που φοράνε οι ποδοσφαιριστές)
β. έχεις γλαύκωμα
γ. είσαι σχιζοφρενής με παραισθήσεις
δ. είσαι ο επόπτης του αγώνα.

Ένας παίκτης βρίσκεται σε θέση οφσάιντ αν "είναι πιο κοντά στο αντίπαλο τέρμα από την μπάλα και τον προτελευταίο αντίπαλο" σύμφωνα με την Wikipedia, δηλαδή αν δεν παρεμβάλλεται κανένας αμυντικός ανάμεσα στον επιθετικό και στο τέρμα την ώρα που ξεκινά η πάσα.

Αν προσέξεις πάλι τη φωτογραφία, η πάσα ξεκινά από τον παίκτη στο μπλε βελάκι, ενώ ο Κατσουράνης είναι το κόκκινο βελάκι.

Ανάμεσα στον Κατσουράνη και στο τέρμα παρεμβάλλονται ούτε ένας, ούτε δύο αλλά τρεις μπορεί και τέσσερις παίκτες του Ολυμπιακού, κάτι που αποκλείεται να μην το είδε ο επόπτης γιατί η φάση ξεκίνησε από θέση κόρνερ.

Εκτός κι αν η ευθεία έχει αλλάξει από τότε που πήγαινα εγώ σχολείο κι έχει γίνει κάπως έτσι, οπότε ναι ο Κατσουράνης είναι οφσάιντ.

Σύμφωνα με την ανάλυση που έκανε Περικλής Βασιλάκης, καθηγητής διαιτησίας στις αμφισβητούμενες φάσεις του αγώνα την οποία μπορείς να βρεις ΕΔΩ μαζί με όλα τα ριπλέι των φάσεων, εκτός από το χωρίς αιτία ακυρωθέν γκολ του Παναθηναϊκού που έκρινε ένα ματς το οποίο με τη σειρά του έκρινε ένα πρωτάθλημα, το τριφύλλι αδικήθηκε και στο 44ο λεπτό όπου ο Τοροσίδης πέφτει μόνος του στη μικρή περιοχή κι ακουμπά τη μπάλα με το χέρι του κι ο διαιτητής αντί να δώσει πέναλτι εις βάρος του Ολυμπιακού καταλογίζει φάουλ στον έκπληκτο Νίνη που δεν είχε αγγίξει κανέναν, αλλά και στο τελευταίο γκολ του Τζιμπούρ όπου πρόκειται για αμφισβητούμενη φάση η οποία φυσικά δόθηκε υπέρ του Ολυμπιακού.

Οι μόνοι που δεν είδαν καμία αδικία εις βάρος του τριφυλλιού ήταν ο διαιτητής, οι επόπτες, οι δημοσιογράφοι της ΝΕΤ κι ο Μαρινάκης.

Δες ΕΔΩ πώς παρουσίασαν οι New York Times όσα συνέβησαν στο ντέρμπι!

Ο Ολυμπιακός είναι τόσο μεγάλη ομάδα που όχι μόνο δεν παραδέχτηκε την κατάφωρη αδικία εις βάρος των αντιπάλων της, όχι μόνο δεν περιορίστηκε στα καπνογόνα που είχαν προκαλέσει περισσότερη ομίχλη απ'ότι έχει στην κορυφή του Ολύμπου, όχι μόνο οι οπαδοί δεν έπαψαν να φωνάζουν "Ουγκ, ουγκ" κάθε φορά που έπιανε μπάλα ο Σισέ, όχι μόνο δε σταμάτησαν λεπτό να πετάνε αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο (χαρακτηριστική η φάση όπου περνάνε ξυστά από το κεφάλι του Λέτο μπουκάλια κι ο δολοφονικός επόπτης αντί να διακόψει τον αγώνα του έκανε νόημα να κάνει πιο γρήγορα μπας και γλιτώσουν), όχι μόνο δεν έβαλε μυαλό από τις γνωματεύσεις ιατροδικαστών για τα τραύματα από βολές αεροβόλων στα σώματα των παικτών σε προηγούμενους αγώνες, αλλά στο τέλος άφησε να μπουν στο γήπεδο οπαδοί και να χτυπήσουν τους παίκτες.







Ο μόνος που δεν τα είδε όλα αυτά ήταν ο πρόεδρος του Ελληνικού Πρωταθλήματος, της Σούπερ Λίγκας όπως την αποκαλούν (ευφάνταστος τίτλος ε?) ο οποίος είναι και πρόεδρος του Ολυμπιακού. Μετά τη λήξη του ντέρμπι βγήκε να κάνει δηλώσεις και σαν γνήσιος Ελληνάρας αντί να αναγνωρίσει τα λάθη της διαιτησίας είπε ότι ο Ολυμπιακός έπρεπε να είχε κερδίσει 3-0, ότι η ομάδα του απόψε "δίδαξε αρχές και ήθος", ότι οι οπαδοί του είχαν "υποδειγματική συμπεριφορά", ότι ο Σισέ μπορεί να "πάρει τις φούστες του και να φύγει"(γιατί οι Ελληνάρες είναι άντρακλες με μεγάλα αρχίδια και φαρδιά παντελόνια) κι ότι είναι "ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ να μπουν ΠΕΝΤΕ οπαδοί μετά τη λήξη για να πανηγυρίσουν τη νίκη της ομάδας". Τα 500 άτομα που κυνηγούσαν τους φιλοξενούμενους τα είδε ΠΕΝΤΕ οπαδούς! Ενώ είχε το θράσος να μιλήσει για ένα υποδειγματικό ντέρμπι κατά της βίας στα γήπεδα επειδή το πούλμαν του Παναθηναϊκού κατάφερε να φτάσει στο Καραΐσκάκη χωρίς να το σπάσουν όπως είχαν κάνει πέρσι.


Αυτός είναι ο Ελληνάρας που τον εκθειάζουν οι οπαδοί του γαύρου, το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Νεοέλληνα, ο πρόεδρος του σάπιου ελληνικού πρωταθλήματος που έσπρωχνε το μικρούλη Νίνη στα αποδυτήρια και που σαν άντρακλας κορόιδευε το Σισέ φωνάζοντας "I screwed you! I screwed you!"(αν και δεν ξέρω κατά πόσον είναι αντρικό να φαντασιώνεται κάποιος ότι γαμάει άλλους άντρες) κι ο Σισέ του απαντούσε "You know you screwed me, enjoy it!". Ο διάλογος αυτός φαίνεται καθαρά σε αυτό το βίντεο, το οποίο περιέχει και σκηνές από τις φασαρίες που "δεν είδε" ο Μαρινάκης.


Υπεύθυνη αρχή για να τιμωρήσει τους υπεύθυνους είναι η ΕΠΟ και η Σούπερ Λίγκα, της οποίας όμως πρόεδρος είναι ο Μαρινάκης άρα... θα πρέπει να τιμωρήσει τον εαυτό του!

Εμείς οι βάζελοι, αλλά κι οι οπαδοί των άλλων ομάδων δεν πρέπει να βγάζουμε την ουρά μας απέξω, όταν κι εμείς πληρώνουμε για να αγοράσουμε εφημερίδες με εξώφυλλα που ζητάνε το αίμα και το σπέρμα των αντιπάλων, όταν κάνουμε τα στραβά μάτια στη δικιά μας ευνοημένη καμπούρα από τη διαιτησία, όταν δικαιολογούμε καφριλίκια με τη λογική "αφού κι αυτοί τα ίδια κάνουν" ή όταν αφήνουμε να μας πιρπιρίζουν το μυαλό πληρωμένοι οπαδικοί δημοσιογράφοι-φιτίλια-φερέφωνα των προέδρων και των διαπλεκόμενων.

Η συγκεκριμένη στιγμή όμως επειδή ακριβώς είναι εξόφθαλμα άδικη και προκλητική, είναι καθοριστική για να ληφθούν κάποια μέτρα και να μπει ένα τέλος στη μαφιόζικη αυτοκρατορία ορισμένων που ξεδιάντροπα και με έπαρση περιφέρονται στα γήπεδα υπό τα συνθήματα-βελάσματα των οπαδών τους, να μπει ένα τέλος πριν αρχίσουν τα αντίποινα από τους βάζελους, αεκτζήδες ή παοκτσήδες και να αποτρέψουμε τυχόν νέα ραντεβού θανάτου (σαν αυτό που είχε γίνει πριν λίγα  χρόνια όπου μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου ένας οπαδός του Παναθηναϊκού από οπαδούς του Ολυμπιακού).

Και πριν πεις ότι εδώ ο κόσμος καίγεται κι αυτοί ασχολούνται με σωβρακοφανέλες, θα χρησιμοποιήσω μια φράση που διάβασα στο δεύτερο σχόλιο που άφησαν στο άρθρο των New York Times.

"Olympiakos is more than a team: it is a symbol of the coulture that led to the downfall of the Greek Economy and State."

Η συμπεριφορά του Μαρινάκη είναι μία από τις χαρακτηριστικές Ελληναρίστικες συμπεριφορές που διακρίνεις από τη Βουλή και το ποδόσφαιρο μέχρι τη δουλειά σου ή την διπλανή πόρτα του σπιτιού σου. Ή ακόμα και μέσα στο σπίτι σου. Πάψε να θαυμάζεις τέτοιους ανθρώπους, ο Ελληναράς πρόεδρος της ομάδας ποδοσφαίρου είναι ίδιος με τον Ελληναρά βουλευτή που σου υπόσχεται θέση στο δημόσιο και ψηφίζει νόμους που παραγράφουν τα αδικήματά τους. Ο Σισέ είναι μαύρος, βάφει το μαλλί του ξανθό, σε δημόσια εμφάνισή του έχει φορέσει φούστα και μετά τις φασαρίες στο ντέρμπι έβαλε τα κλάματα στα αποδυτήρια. Στην "ένδοξη" Ελλάδα τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν θέση, κι ας είναι από τους καλύτερους παίκτες της Ευρώπης με προϋπηρεσία στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Εθνική Γαλλίας. Γιατί οι Ελληνάρες είναι άντρακλες και δε γουστάρουν να βλέπουν μαύρους άντρες με φούστες, όπως και οι μοναχοί δεν επιτρέπουν γυναίκες με κοντές φούστες στα μοναστήρια. Γιατί φοβούνται μην τους σκανδαλίσουν...

Για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα δες εδώ μερικές ατάκες που ειπώθηκαν για το οφσάιντ του Κατσουράνη, όπως τις πήρε το μάτι μου στο εκπληκτικό γκρουπάκι του facebook "Κάλυπτα και εγώ τον Κατσουράνη".

-Ο Κατσουράνης έχει μεγαλύτερη κάλυψη κι από την Cosmote.

-Το ψηφιακό σήμα της Digea καλύπτει και τον Κατσουράνη.

- Φήμες λένε ότι μετά το κίνημα "Δεν πληρώνω" ο Ντουντού, ο Τοροσίδης, ο Πάρντο και ο Μέλμπεργκ δημιούργησαν το κίνημα "Δεν καλύπτω".

- Κι εγώ τον κάλυπτα απλά όταν μπήκε το γκολ σηκώθηκα από την καρέκλα και πήγα πιο μπροστά κι έτσι επηρέασα τη φάση.

- Ποιό είναι το αγαπημένο γλυκό του Κατσουράνη? Τρουφάκια με επι-κάλυψη σοκολάτας.

-Ήταν ένας Γερμανός, ένας Ιταλός, ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας. Και οι 4 κάλυπταν τον Κατσουράνη!

-Τι δήλωσε ο Κατσουράνης μετά τον αγώνα? Δεν έχω να πω κάτι, με καλύψατε!

- "Katsouranis ασφάλειες ζωής"... καλύπτουμε τα πάντα!

- Πάει κάποιος σε μπουτίκ και ζητάει μια φανέλα του Ολυμπιακού κι ο πωλητής των ρωτάει: Παίκτη ή διαιτητή?

-Και ο Τσακ Νόρις κάλυπτε τον Κατσουράνη.

- Πού μένει ο Κατσουράνης? Στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας.

-Και οι New York Times κάλυψαν τον Κατσουράνη.

-Δήλωση Πάγκαλου: Μαζί τον καλύψαμε!

-Μετά την τεράστια επιτυχία της ταινίας "Αποκάλυψη Τώρα", ετοιμάζεται νέα ταινία "Κάλυψη Τώρα" με πρωταγωνιστή τον Κατσουράνη.

-Φήμες λένε ότι ο Κατσουράνης θα είναι το νέο μοντέλο της καμπάνιας της Cover Girl.

-Ψάχνω 3 εθελοντές που θα φορέσουν κόκκινες φανέλες και θα με καλύπτουν για να ντυθώ οφσάιντ. Προσφέρεται κανείς?



Υ.Γ. Ελληναρίστικη συμπεριφορά βίωσα την Κυριακή όταν έλαβα μέρος στο κυνήγι του θησαυρού που διοργάνωνε ο δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης. Στην ομάδα συμμετείχαμε ο swift, εγώ και Το Κορίτσι. Μαζί μας έβαλαν και 2 κοριτσάκια έκτης δημοτικού που δεν έβρισκαν να πάνε σε άλλη ομάδα. Το παιχνίδι είχε ως εξής: σου έδιναν το πρώτο στοιχείο-γρίφο που σε κατεύθυνε σε ένα σημείο του δήμου, αφού έφτανες εκεί σου έδιναν ένα άλλο στοιχείο που σε κατεύθυνε σε άλλο σημείο, από εκεί έπαιρνες άλλο γρίφο που σε έστελνε στο επόμενο σημείο κι έτσι κυλούσε το παιχνίδι έχοντας γύρω στα 15 σημεία σταθμούς.

Η συμμετοχή μας ήταν λίγο φιάσκο καθώς την πατήσαμε με μερικούς γρίφους (όπως όταν μας έδωσαν ένα κερί κι ένα χαρτάκι που μίλαγε για τα κανόνια του Ναβαρόνε κι εμείς αντί να το συνδυάσουμε με την εκκλησία-προστάτιδα του πυροβολικού -Αγία Βαρβάρα- πήγαμε σε μια άλλη που βρισκόταν στην άλλη άκρη της Αργυρούπολης επειδή θυμόμασταν ότι είχε κάτι πολεμικά μνημεία απέξω). Ο swift έφευγε τρέχοντας μπροστά μόνος του να ανιχνεύει τα πιθανά σημεία-λύσεις των γρίφων, εκείνη τη μέρα πιο πολύ του μίλησα στο τηλέφωνο παρά τον είδα, ενώ εγώ με Το Κορίτσι και τα 2 κοριτσάκια, κάναμε μια μίνι πρόβα πώς θα ήμασταν αν αυτά ήταν τα δικά μας κουτσούβελα. Δε μπορώ να φανταστώ πόσα τραύματα θα δημιουργήσαμε στις αθώες παιδικές ψυχούλες τους.

Αφού οργώσαμε όλη την Αργυρούπολη και το μισό Ελληνικό με τα πόδια (γιατί στους όρους του παιχνιδιού ήταν ξεκάθαρο ότι απαγορευόταν να πάρεις μεταφορικό μέσο) μετά από 4 ώρες ασταμάτητου περπατήματος και καμιά δεκαριά κάλους αργότερα εγκαταλείψαμε την προσπάθεια. Επιστρέφοντας στο σημείο εκκίνησης διαπιστώσαμε ότι το κυνήγι του θησαυρού είχε ολοκληρωθεί πολύ ώρα πριν από εμάς, από κάτι τσουτσέκια με τσιγαριλίκια και σκουλαρίκια που φαίνονταν σαν να είχαν σηκωθεί τώρα από το κρεβάτι, πόσο μάλλον να είχαν περπατήσει δέκα χιλιόμετρα όπως απαιτούσε το παιχνίδι. Ήταν ολοφάνερη η απάτη τους γιατί ακόμα και ο Κεντέρης ντοπαρισμένος δεν προλάβαινε να διανύσει την απόσταση που απαιτούνταν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ενώ καμία από τις ομάδες που όργωναν τα σημεία-γρίφους δεν τους είχε συναντήσει στο δρόμο. Παρόλες τις διαμαρτυρίες όλων των ομάδων ότι οι τύποι είχαν προφανέστατα χρησιμοποιήσει μεταφορικό μέσο για να πάνε από τον ένα σταθμό στον άλλο και παρότι οι ίδιοι οι διοργανωτές παραδέχτηκαν ότι ήταν αδύνατο να μην είχαν κάνει απάτη κι ας μην μπορούσαν να το αποδείξουν, οι τσάτσοι κέρδισαν κανονικά τα δώρα του διαγωνισμού. 

Όλα τα παιδάκια που συμμετείχαν ήταν αγανακτισμένα από την αδικία κι αναρωτιέμαι τι άνθρωποι θα γίνουν μεγαλώνοντας, αν από τόσο μικρή ηλικία βλέπουν συνεχώς να επιβραβεύεται η αδικία μπροστά στα μάτια τους κι αυτά να μην μπορούν να κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν.

Τουλάχιστον εμείς στα κοριτσάκια της ομάδας μας, τις γλυκύτατες Τάρια και Χριστίνα τους μάθαμε ότι μεγαλύτερη σημασία είχε η συμμετοχή και η διασκέδαση και όχι η νίκη.

Στάνταρ όμως τα τσουτσέκια που έκλεψαν και κέρδισαν στο κυνήγι του θησαυρού θα ήταν ολυμπιακοί.





Black Keys
-Modern Times-

They're gonna get to it tomorrow,
But they don't care at all,
They're gonna ease your pain and sorrow,
But we heard the same before,

All my lovin' friends,

Takin' nothin' home,
And I can't be the one,
To lay troubles on,

All their homes are broken,

And what are they gonna do?
There's no magic potion,
Their lyin' days are through,

Love and lust,

Go hand-in-hand,
Everything turn to dust,
In our promised land,

Take the well-dressed man,

And watch him pass you by,
Work your life away,
Makes me wanna cry,

In these modern times,

Oh...oh...oh,

I'm gonna scream it on a mountain,

To every valley wide,
It's all your money they're countin',
And to your face they lie,

Put on your workboots, mama,

And your morning gown,
Twelve men dead today,
They're already in the ground,

See the well-dressed man,

Watch him pass you by,
Work your life away,
Make me wanna cry,

In these modern times,

In these modern times,
In these modern times,
Oh.



13 Φεβ 2011

Έρωτααα μου αγιάατρευτεεε και καημέ μου μεγάλεεεεε!


Χαμήλωσε τα φώτα του δωματίου σου, γέμισε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, άναψε 2-3 αρωματικά κεριά, συντόνισε το ραδιόφωνό σου στο Love Radio και χαλάρωσε… Γιατί απόψε, παραμονή του Αγίου Βαλεντίνου, θα μιλήσουμε για τον έρωτα. Αυτό το μεγάλο μυστήριο της ζωής που μπορεί να προκαλέσει από φτερουγίσματα στο στομάχι  μέχρι Τρωικούς πολέμους, αυτή την αόρατη κινητήρια δύναμη που ανάβει τη σπίθα από την οποία θα ξεπηδήσει η οικογένεια και θα αρχίσει να γράφεται το πρώτο κεφάλαιο του κύκλου της ζωής δύο ανθρώπων. Ο έρωτας…

Ο έρωτας σε μία πρόταση.
Έρωτας είναι το συναίσθημα που βιώνουν δύο άνθρωποι όταν νομίζουν ότι βρήκαν επιτέλους κάποιον που ανέχεται τις παραξενιές τους με αντάλλαγμα μερικές στιγμές σεξουαλικής εκτόνωσης.

Συνώνυμα του έρωτα.
Αγάπη, φιλί, αγκαλιά, φροντίδα, σεξ, μεγάλα βυζιά, γεμάτο πορτοφόλι, Μερσεντές, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, κλάμα, πόνος, οδύνη.

Οι διάφορες παραλλαγές του έρωτα.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Είναι η κατάσταση που βιώνεις όταν έχεις φάει κόλλημα για πολύ καιρό με μια γκόμενα συνήθως επειδή σε έχει γοητεύσει ο συναρπαστικός της χαρακτήρας (a.k.a. η ταλάντωση που κάνουν οι γλουτοί της όταν περπατά και το πώς τσιτώνουν οι ρώγες της στο κρύο), αλλά αυτή επιμένει να αρνείται επιδεικτικά κάθε στοιχειώδη συναναστροφή μαζί σου και σε αποφεύγει λες και βρωμάς σαν βόθρος (κάτι που πιθανότατα θα ισχύει).

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας συνοδεύεται από ξενύχτια στα μπουζούκια ποτισμένα με λίτρα αλκοόλ και  soundtrack καψουροτράγουδα διανθισμένα με φράσεις: «Για πάρτη σου όλα μωρή καριόοολαααα», «Να πεθάνουν οι γυναίκεεεεεεες!» κτλ.

Ο πλατωνικός έρωτας. Συχνά ταυτίζεται εσφαλμένα με τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Πλατωνικό έρωτα βιώνουν τα κοριτσάκια που είναι ερωτευμένα με την αφίσα του Ρουβά στο δωμάτιό τους, με τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, το Νίνο ή τον Ιατρόπουλο (αχεμ μερικές συν-bloggers μας :P) ή nerds που φαντασιώνονται τη Lard Croft ή τη γκόμενα που έχουν wallpaper στο πισί τους.

«Μαλάκα είναι ΤΟ μουνί. Λοιπόν noobάκο Πάω να βάλω την αλοιφή για τα σπυράκια μου και μπαίνω να παίξουμε DOTA». -Nerd.

Ο αληθινός έρωτας. Υπαρκτός όσο το τέρας του Λοχ Νες, ο Άη-Βασίλης, οι τρίχες στο στήθος του Τρύφωνα Σαμαρά, τα πέναλτι του Ολυμπιακού και τα λεφτά από το «Λεφτά υπάρχουν».

Πες μου ότι είσαι άτριχος. Αυτό πες μου μόνο, τέλλος.

Ψήγματα αληθινού έρωτα μπορούν να βρεθούν στο μυαλό άμαθων νεαρών παρθένων κοριτσιών, δυστυχώς όμως κι αυτά έχουν ημερομηνία λήξης: είναι η στιγμή που θα γνωρίσουν το πρώτο αγόρι που θα κόψει άγαρμπα τον ανθό της αγνότητάς τους και κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα ποδοπατήσει όλο τους τον ψυχισμό, θα γκρεμίσει το είναι τους και θα τους διδάξει με το χειρότερο τρόπο ότι «Όλοι οι άντρες είναι γουρούνια».

Τραγικός έρωτας. Είναι ο έρωτας που έχει δυσάρεστο τέλος. Δηλαδή κάθε έρωτας. Η μόνη περίπτωση ο έρωτας να μην έχει δυσάρεστο τέλος είναι αν προλάβει κάποιος εκ των δύο και πεθάνει, όπως συμβαίνει στις ιστορίες του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας ή του Τιτανικού οι οποίες έχουν αίσιο τέλος μιας και οι εραστές πεθαίνουν πάνω στα ντουζένια της σχέσης τους προτού αρχίσουν τα προβλήματα και μετά παρακαλούσαν το θάνατο να έρθει να τους λυτρώσει.

«Χίλια συγνώμη Ιουλιέτα το ξέρω ότι δεν έπρεπε να αργήσω απλά να μωρέ συνάντησα τα παιδιά και ήπιαμε 2 μπυρίτσες παραπάνω».

«Ρωμαίο, Ρωμαίο… να κοιμηθείς έξω με τα σκυλιά ρε λεχρίτη, σου είχα πει αν ξαναργήσεις ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΙΔΩΣΩ ΕΞΩ!»

(Ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα κάπως έτσι θα ήταν αν δεν είχαν αυτοκτονήσει και είχαν προχωρήσει στο γάμο.)

Δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος όλων των παραμυθιών η πριγκίπισσα μετά από περιπέτειες ερωτεύεται τον όμορφο πρίγκιπα και κλείνουν τη διήγηση με τη φράση: και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. ΤΟ ψέμα! Είναι σαν να ήθελαν οι μεγάλοι να μας προφυλάξουν από τη σκληρή αλήθεια και τη δυσάρεστη συνέχεια του παραμυθιού, σαν να παρακολουθείς την ταινία Million Dollar Baby και στη σκηνή του τελικού αγώνα της Maggie εκεί που κερδίζει τον τελευταίο γύρο να σου κλείνουν την τηλεόραση και να σου λένε ότι «έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα» για να σε προφυλάξουν από τη συνέχεια που είναι ότι τραυματίζεται, μένει τελείως παράλυτη και θέλει τόσο απεγνωσμένα να φύγει από τη ζωή που δαγκώνει τη γλώσσα της μπας και καταφέρει να πεθάνει από αιμορραγία. Περίπου όπως θα έκανε κι ένας παντρεμένος.

Τι είναι έρωτας για κάθε φύλο ξεχωριστά.
Για τους άντρες. Για τους άντρες τα πράγματα είναι απλά. Θέλουν μια εμφανίσιμη κοπέλα με την οποία να μπορούν να συνεννοηθούν, που να μην γκρινιάζει συνέχεια και να μη μας ξοδεύει πολλά λεφτά. Η ελκυστική εμφάνιση της γυναίκας παίζει καθοριστικό ρόλο.

«Yep, την αγαπώ αληθινά» -Ένας άντρας.

Για τις γυναίκες. Οι γυναίκες είναι υπολογιστικές μηχανές, τρέχουν software Marriage Home Edition Service Pack 3, είναι προγραμματισμένες να σκεφτούν και να ζυγίσουν κάθε πιθανό ενδεχόμενο, να υπολογίσουν κάθε αδυναμία σου, να σταθμίσουν πόσο ενδιαφέρεσαι γι’αυτές, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις και πόσο ισχυρό σπέρμα έχεις και να συμπεράνουν αν είσαι ή όχι κατάλληλος για γάμο. Αν οι πολύπλοκες διεργασίες τους καταλήξουν ότι είσαι marriage material, τότε you are in τις έκανες να σε ερωτευτούν.

«Πφ με αυτά που διαβάζω, ο phantom σίγουρα δεν είναι marriage material

Οι διαφορές των δύο φύλων φαίνονται ακόμα και στο σεξ. Κατά τη διάρκεια του σεξ ο άντρας ελπίζει το πέος του να φαίνεται μεγαλύτερο απ’ότι είναι κι η γυναίκα ελπίζει ο κώλος της να φαίνεται μικρότερος απ’ότι είναι.

Οκέι ερωτευτήκαμε και τώρα τι κάνουμε?
Πρώτη σου μέριμνα είναι να αλλάξεις τη φωτογραφία του προφίλ σου στο facebook και να βάλεις μία φωτογραφία που είστε μαζί και χαμουρεύεστε. Αυτό συνήθως γίνεται γιατί τα αγόρια θέλουν να διαφημίσουν στους φίλους τους ότι επιτέλους βρήκαν γκόμενα και τα κορίτσια γιατί τα ανάγκασαν τα αγόρια τους που φοβούνται μη βρεθεί κι άλλο λιγούρη σαν κι αυτούς και τους κλέψει την γκόμενα.
Μερικές παραδειγματικές profile pictures είναι οι παρακάτω



(ένα κολάζ κλέβει πάντα τις εντυπώσεις)




Οι παραπάνω φωτό δεν είναι από τους προσωπικούς λογαριασμούς των χρηστών, αλλά από ένα δημόσιο γκρουπάκι, το Next Couple Model
Οκέι you got me, εκτός από την τελευταία.

Στη συνέχεια της σχέσης αν είσαι άντρας θα πρέπει να κάνεις μπάνιο πιο συχνά, να πληρώνεις κάποιες φορές το λογαριασμό μόνο εσύ και να συντονίζεσαι με τις κρυφές ενδόμυχες επιθυμίες της γυναίκας.

Αν είσαι γυναίκα μόνη σου δουλειά είναι να δημιουργήσεις έναν απρόβλεπτο κυκλοθυμικό χαρακτήρα, με συνεχείς μεταπτώσεις διάθεσης που θα μπερδέψει και θα αποπροσανατολίσει τον άντρα και μετά να τον κατηγορήσεις ότι δε σε καταλαβαίνει.

Οι μύθοι του έρωτα.
Η πρώτη φορά πονάει. Μπορεί να πονέσει και η δεύτερη και η τρίτη, εξαρτάται από το μέγεθος του άντρα, τη διάμετρο της γυναίκας και το αν ντραπήκατε και οι δύο να πεταχτείτε να αγοράσετε λιπαντικό. Αν μετά την πρώτη σου φορά καταλήξεις κάπως έτσι

τότε δεν είναι αυτός ακριβώς ο πόνος της πρώτης φοράς στον οποίο αναφέρονται οι περισσότερες γυναίκες. Τίποτα πάντως δε συγκρίνεται με τον πόνο που θα βιώσεις όταν χωρίσεις με αυτόν που πρώτος έκοψε τον ανθό της αγνότητάς σου. Ο χωρισμός κάθε φορά πονάει.

Οι άντρες θα το κάνουν με όποια κι αν τους κάτσει. Αν δε μιλάμε για βαθμούς απελπισίας όπου ο άλλος είναι ανάμεσα στο να πηδήξει ένα καρπούζι ή ένα μαξιλάρι με καρφιτσωμένη πάνω την εικόνα της Τζολί, ενώ κοντεύει να πάθει αρθριτικά στην παλάμη ή έχει μπλοκάρει όλα τα φερμουάρ των παντελονιών του  από τη συνεχή κάβλα, όχι οι άντρες δεν πάνε με ό,τι κάτσει. Το ρητό «Αν δε μπαζώσεις, δε χτίζεις» δεν είναι motto όλων των αντρών. Σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι γυναίκες, όσο ανώριμοι κι αν είμαστε σαν χαρακτήρες ή όσο δήθεν άστατοι σας έχουμε κάνει να νομίζετε ότι είμαστε (μας βολεύει να το πιστεύετε αυτό για να μας προσέχετε περισσότερο), οι άντρες μπορούν να είναι εξίσου πιστοί και επιλεκτικοί με τις γυναίκες. Ή εξίσου άπιστοι και σαβουρογάμηδες. Στην τελική είναι στον άνθρωπο.

Ο άντρας πρέπει να είναι κυνηγός  και η γυναίκα το θήραμα. Ο άντρας ήταν κυνηγός την εποχή των Νεάντερταλ. Και τότε κυνηγούσε μαμούθ. Αν δε βλέπεις τον εαυτό σου σαν μαμούθ πάψε να βλέπεις τον άντρα σαν κυνηγό, άφησε στην άκρη τα τσαλίμια και πήγαινε μίλα σε αυτόν που σου αρέσει. Αλλά κι εσύ φίλε loser μην περιμένεις να έρθει αυτή πρώτη να σου μιλήσει, το πολύ πολύ να φας χυλόπιτα να καταρρακωθεί εντελώς ο εγωισμός σου και μετά να ξεδώσεις με απανωτά raid στο WOW. No biggie.

«Κοίτα αυτός με τι μπαζόλα είναι, θα πρέπει να είναι πολύ απελπισμένος!» ή «Κοίτα αυτή με έναν σάπιο που είναι, θα πήγε μαζί του για τα λεφτά του!». Άφησε στην άκρη κοινωνικές κριτικές αυτού του είδους γιατί κατά πάσα πιθανότητα τα ίδια θα λένε και για σένα. Οι άνθρωποι μπορεί να εντυπωσιάζονται και να ερωτεύονται μερσεντέδες, κοιλιακούς, λεφτά, πτυχία, χαρακτήρα, χιούμορ, δυναμισμό, μέγεθος σουτιέν, μέγεθος ποδιού (ο καθένας με τα βίτσια του) ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αν δεν είναι κατακριτέο ένα από αυτά τότε δεν είναι και τα υπόλοιπα. Ανακάλυψε τι από αυτά έχεις ή τι μπορείς να αναπτύξεις και μετά βρες κάποια/ον που να το εκτιμά.

Ο έρωτας στην ποπ κουλτούρα.
Έχουν γίνει άπειρες απόπειρες να αποτυπωθεί ο έρωτας στο χαρτί, σε νότες ή στο κινηματογραφικό πανί. Τις περισσότερες φορές με παταγώδη αποτυχία. Η λανθασμένη οπτική που έχουν οι άνθρωποι για τον έρωτα οφείλεται κυρίως στις ταινίες. Κάθε αισθηματική χολυγουντιανή ταινία που σέβεται τον εαυτό της θα έχει ένα τουλάχιστον  από τα παρακάτω:

- Ένα nerd που τρέχει πίσω από μια κουκλάρα, η οποία αγνοεί την υπαρξή του. Συνήθως η κουκλάρα έχει και γκόμενο, έναν ωραίο κι επιτυχημένο αγροίκο ο οποίος τραμπουκίζει τον nerd. Στον πορεία της ταινίας ο nerd μπορεί να αποκτήσει υπερδυνάμεις/ αμάξι που μιλάει/ να γίνει κατάσκοπος/   να αποδειχτεί ιδιοφυία/ να γίνει βαμπίρ/ να βρει για κατοικίδιο έναν εξωγήινο/ ή κάτι άλλο τόσο συνηθισμένο και αληθοφανές που μπορεί να συμβεί σε όλους μας καθημερινά, οπότε και μετά η κουκλάρα θα θαμπωθεί από τις νέες δυνάμεις του nerd και θα παρατήσει τον νυν για χάρη του.

«Τόσα χρόνια σιχαινόμουν μέχρι και να σε φτύσω, αλλά μόλις είδα ότι έχεις αμάξι που μεταμορφώνεται σε ρομπότ… δεν ξέρω,  κάτι άλλαξε μέσα μου και σε ερωτεύτηκα» -Megan Fox στην ταινία Transformers.

-Μία περιθωριακή άσχημη κοπελίτσα με γυαλιά, σιδεράκια, κακόγουστα ρούχα και μαλλιά κότσο ερωτεύεται τον κούκλο του σχολείου, ο οποίος κατά βάθος είναι κλειστός και σοβαρός χαρακτήρας. Την αγνοεί παντελώς μέχρι που η κοπελίτσα κάνει ένα extreme makeover (της βγάζουν τα γυαλιά και τα σιδεράκια, της λύνουν τον κότσο και της φοράνε μίνι) και γίνεται η πιο ωραία του σχολείου και τότε ως δια μαγείας ο κούκλος την ερωτεύεται.

Το μήνυμα όλων αυτών των ταινιών? Άλλαξε τελείως αυτό που είσαι, απόκτησε υλικά αγαθά ή σέξυ εμφάνιση και ο παιδικός σου έρωτας θα πέσει στα πόδια σου!

Κάθε ταινία βάζει το δικό της λιθαράκι στην παραπληροφόρηση και τον αποπροσανατολισμό. Το Twilight μας μαθαίνει ότι δεν τρέχει κάτι αν κάποιος εξαρτημένος σε ουσίες σε παραμονεύει ενώ κοιμάσαι, θέλει να σε σκοτώσει και σε χωρίζει μια μέρα στα καλά του καθουμένου στη μέση του δάσους, αρκεί που σου αρέσει εμφανισιακά. Επίσης δεν τρέχει κάτι αν τάξεις το πρώτο νεογέννητο παιδί σου στον πρώην σου (όπως γίνεται στο τέλος του τρίτου βιβλίου της σειράς Twilight). Από την άλλη, οι σαραντάρες του Sex and the city δίνουν το καλό παράδειγμα με το να γαμηθούν με ολόκληρη τη Νέα Υόρκη, από 2 φορές με τον καθένα, μέχρι να βρουν τον άντρα της ζωής τους ο οποίος μάλιστα χρησιμοποιεί το παρατσούκλι Mr.Big, (μάλλον επειδή παλιά ήταν χοντρός –ναι σοβαρά δεν είναι υπονοούμενο για το μέγεθος του πέους του απλά παλιά ήταν τόφαλος και τον φώναζαν Mr.Big, όπως θα γίνεται και με το Θηρίο, τώρα που αδυνάτισε πάλι Θηρίο τον φωνάζουν αλλά μόνο μια λυσσασμένη σαραντάρα θα σκεφτόταν πως Θηρίο μπορεί να είναι αναφορά για το πέος του.)

«Όλες οι πρώην μου με φώναζαν Θηρίο. Τα συμπεράσματα δικά σου» -Θηρίο.

Αλλά δεν είναι μόνο ο κινηματογράφος ή η τηλεόραση που παραπληροφορεί, υπάρχουν και οι αυθεντίες δημοσιογράφοι(?) των γυναικείων περιοδικών. My all time favorite τίτλος γυναικείου περιοδικού ήταν στο Cosmopolitan το επικό «Ζούληξέ του τα μπαλάκια κι άναψέ του τα λαμπάκια»! Συμβουλές πώς να τον παίρνεις από πίσω, πώς να γλύφεις σωστά αρχίδια, ποιά επαγγέλματα κάνουν καλύτερο σεξ κι άλλα τέτοια άρθρα στο ίδιο πνεύμα, που αν τα διαβάζεις κάθε μήνα θα κάνεις τη Τζούλια να φαίνεται μαθήτρια δημοτικού, ενώ εσύ θα έχεις διδακτορικό στο σεξ! Δες εδώ.


«Όποια πρόλαβε τον κύριο είδε -80 ημίγυμνοι τζουτζούκοι δίνουν τα στοιχεία τους και περιμένουν να τους πάρεις» σοβαρά αυτό γράφει δεν έχω πειράξει τη φωτό.
«Τι 20, τι 25, τι 30 –οδηγίες καταχρήσεως αντρών κάθε ηλικίας» για να μη σου ξεφύγει κανένας.
«Πάλι με έριξες μπαγάσα! – άντρες που σε ρίχνουν και πώς να τους αποφύγεις» -μήπως με το να πάψεις να φέρεσαι σαν νυμφομανής, να μην είσαι τόσο εύκολη και να μην ξαναγοράσεις Cosmopolitan?

Τόσα χρόνια το σεξ ήταν ταμπού και τώρα μοιάζει λες και προσπαθούν οι γυναίκες να καλύψουν το χαμένο έδαφος και να δείξουν πως πλέον έχουν χειραφετηθεί έχοντας υιοθετήσει την αντρική λογική στον έρωτα. Οι μοντέρνες γυναίκες στην προσπάθειά τους να διαλύσουν τη λανθασμένη καθιερωμένη πεποίθηση ότι "ο άντρας που έχει πάει με πολλές θεωρείται γαμιάς κι η γυναίκα που έχει πάει με πολλούς θεωρείται πουτάνα" υιοθέτησαν την αντρική λογική του έρωτα κι άρχισαν να ξεπερνούν και την αισχρότητα των αντρών. Αν σε αντρικό περιοδικό έγραφε "80 ημίγυμνα μπουμπούκια δίνουν τα στοιχεία τους και περιμένουν να τις πάρεις" θα έκλειναν τον εκδότη φυλακή για μαστροπεία. Καλύτερα να μη διαβάζεις τέτοια περιοδικά γιατί προσπαθούν να επιβάλλουν τη νέα δήθεν φεμινιστική άποψη ότι ο άντρας που έχει πάει με πολλές θεωρείται γαμιάς κι η γυναίκα που έχει πάει με πολλούς είναι επίσης γαμιάς. Όχι, στην πραγματικότητα είναι και οι 2 είναι μπερδεμένοι. Το ασήμαντο τυχαίο σεξ της μιας βραδιάς δεν είναι χειραφέτηση, ούτε απόρροια φυσιολογικής κοινωνικής ζωής. Μην αφήνεις να το κάνουν μόδα.

Γενικά ό,τι είναι μοδάτο, in και trendy να ξέρεις πως κατά πάσα πιθανότητα θα είναι λάθος, τη μόδα την ασπάζονται άτομα χωρίς προσωπικότητα ή γούστο, άτομα που χρειάζεται να έχουν πάντα κάποιον να τους καθορίζει τις τάσεις για το πώς θα συμπεριφερθούν, πώς θα ντυθούν, θα βαφτούν ή θα είναι όμορφες. Η βιομηχανία της μόδας είναι  φτιαγμένη κυρίως από γκέι οι οποίοι αρχίζω να πιστεύω ότι θέλουν να εκδικηθούν το γυναικείο φύλο επειδή αυτοί δε γεννήθηκαν γυναίκες. Είναι σαν να βάλεις να φτιάχνει σοκολάτες κάποιον που δεν του αρέσουν τα γλυκά. Και που χμμ καταβάθος εύχεται να είχε γεννηθεί σοκολάτα (κάπου μπάζει η παρομοίωση). Προσπαθούν να πλασάρουν σαν πρότυπο ομορφιάς, αδύνατες γυναίκες με εξαφανισμένα θέλγητρα (βυζιά, κώλους) κάτι τελείως αντίθετο από αυτό που η επιτάσσει φύση και η ανθρώπινη εξέλιξη (οι γυναίκες με μεγάλο στήθος και ανοιχτή πύελο -μεγάλους γλουτούς- θεωρούνται πιο γόνιμες και άρα οι άντρες είμαστε προγραμματισμένοι να μας ελκύει αυτό το πρότυπο).

Λάθος πρότυπο.


Σωστό πρότυπο.

Κανένας άντρας δε θα νοιαστεί αν η τσάντα σου ταιριάζει με τα παπούτσια ή η μάσκαρα με τη σκιά, ή αν έχεις ταιριάξει ωραία τα χρώματα στα ρούχα σου. Ο άντρας θα προσέξει μόνο πόσο κοντή είναι η φούστα, πόσο τονίζονται οι γλουτοί, πόσο ντεκολτέ αφήνεις να φανεί κι αν είσαι βαμμένη σαν κλόουν και ντρέπεται να σε κυκλοφορήσει. Η κυτταρίτιδα, τα περιττά κιλάκια, το αν φαίνεται η ρίζα στο βαμμένο μαλλί ή αν δε φοράς χρώματα που είναι στη μόδα φέτος είναι "μάστιγες" κατασκευασμένες από ανθρώπους που βλέπουν το γυναικείο φύλο σαν ρομποτάκια χρήσιμα στο να διαφημίζουν μόνο πόσο καλές ράφτρες είναι.

Αχά, σίγουρα το πρώτο πράγμα που θα πρόσεχε εδώ ένας άντρας είναι η τσάντα.

Εκτός από την προσκόλληση στη μόδα άλλο ένα θέμα είναι το φαγητό. Για εμένα δεν υπάρχει κάτι πιο αντιερωτικό από το να βγω ραντεβού με κάποια για φαγητό, να παραγγείλω τα δικά μου φονικά κρεατικο-ειδή κι αυτή να πει "Εχμ, θα πάρω μια σαλατούλα, προσπαθώ να προσέχω τι τρώω" ενώ το στομάχι της γουργουρίζει τόσο δυνατά που τρομάζουν κι οι σερβιτόροι λες και βρυχάται λιοντάρι που έχει να φάει μια βδομάδα. Με τι καρδιά να σαβουριάσω τη μπριζόλα μου όταν η άλλη απέναντί μου βόσκει με ευλάβεια την πρασινάδα της σαν υπάκουο πρόβατο στα καθιερωμένα πρότυπα ομορφιάς της μόδας?

"Αν χωρέσει όλο αυτό το burger, φαντάσου τι άλλα θα μπορεί να κάνει με το στόμα της... ;) "

Είναι ωραίο οι γυναίκες να ντύνονται όμορφα και να προσέχουν το σώμα τους, αλλά θέλει προσοχή να μην αποπροσανατολίζονται και να μην προσπαθούν να μιμηθούν τα λάθος τα πρότυπα. Στην τελική θέλεις να αρέσεις στους μόδιστρους και στις άλλες γυναίκες ή στους άντρες?

Δε μπορώ να βρω γκόμενα, τι να κάνω?
Το ερώτημα που με βασάνιζε τα πρώτα 19 χρόνια της ζωής μου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να αλλάξεις attitude. Απόκτησε χόμπι που θα έβρισκε συναρπαστικά μια κοπέλα: το να έχεις τερματίσει το GTA, να έχεις συλλέξει όλη τη δισκογραφία του Αλκίνοου Ιωαννίδη ή των Megadeath, να έχεις blog,  να είσαι το ανώτερο level στο DOTA ή να ξέρεις όλες τις εξελίξεις, τις βαθμολογίες και τα roster της Super League, μπορεί εσένα να σε κάνουν να νιώθεις όμορφα αλλά για μια γυναίκα είναι εξίσου συναρπαστικά με το να συλλέγεις γραμματόσημα.

Δες τον εαυτό σου όπως θα ήθελες να σε δουν οι άλλοι. Αν θεωρείς πως είσαι  αποκρουστικός, άσχημος κι αδιάφορος τότε αυτό "θα περάσει και στο κοινό". Μην κάνεις όπως κάνει ένας πολύ καλός μου φίλος ο οποίος μια φορά το μήνα βάζει status στο facebook "Γιατί γεννήθηκα χωρίς λεφτά και άσχημος". Προσπάθησε να προβάλλεις τα καλά σου στοιχεία, χωρίς όμως να το παρακάνεις. Ακόμα κι αν έχεις σαν χόμπι να βγάζεις φωτογραφίες τη σέξυ παντρεμένη γειτόνισσα στο απέναντι μπαλκόνι και μετά να τις περνάς στον υπολογιστή σου να photoshopάρεις τον εαυτό σου δίπλα της και να αυνανίζεσαι, μπορείς να το παρουσιάσεις σαν το χόμπι σου στη φωτογραφία και στο ερασιτεχνικό ρετουσάρισμα των φωτογραφιών, πλασάροντας έτσι όμορφα τον εαυτό σου, παραμένοντας σχετικά ειλικρινής και αποφεύγοντας να καταλάβει η άλλη με τι ψυχασθενή έχει βγει ραντεβού.
"Εμένα δε με αγαπάει καμία, μπουχουχου!" (Μη γίνεσαι έτσι).

Τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα όσο φοβάσαι, βγες, γνώρισε κόσμο, μάθε να ακούς και ετοιμάσου να κάνεις θυσίες. Έρωτας χωρίς θυσίες δεν υφίσταται. Όχι θυσίες με την κυριολεκτική έννοια, του στυλ να σφάξεις έναν τράγο στη Θεά Αφροδίτη ή να ζωγραφίσεις μια πεντάλφα με αίμα παρθένου κόκκορα στην εξώπορτα αυτής που σε ενδιαφέρει, αλλά θυσίες σε θέμα προσωπικού χρόνου, φίλων ή χρημάτων.

Η ζωή είναι σαν το καρδιογράφημα, αν είναι ευθεία δε ζεις. Μη φοβάσαι να λερωθείς, να πληγωθείς, να δωρίσεις την καρδιά σου σε χέρια ακατάλληλα και μετά να τη δεις να την κάνουν χίλια κομμάτια.

Και μην ανησυχείς ο έρωτας είναι σαν το θάνατο. Αργά ή γρήγορα θα σε βρει.

Δεν τα παρουσιάζεις και πολύ αισιόδοξα ρε phantom, η πιθανότητα να βρω τον ιδανικό σύντροφο δηλαδή δεν υπάρχει? Να το πάρω απόφαση ότι θα μείνω μόνος/η παρέα με τις γάτες μου?
Αν πιστεύεις ότι θα βρεις ή βρήκες τον ένα και μοναδικό, τον πρίγκηπα της καρδιάς σου, τον ιδανικό τέλειο αψεγάδιαστο άνθρωπο για σένα με τον οποίο θα μοιραστείς άφοβα την υπόλοιπη ζωή μαζί του, τότε συγχαρητήρια: ζεις σε ένα ψέμα. Κατά πάσα πιθανότητα ο "τέλειος" σύντροφός σου τα βράδια γίνεται μανιακός δολοφόνος ή στην προηγούμενη ζωή του ήταν γυναίκα ή προσπαθεί να πηδήξει το σκύλο σου όταν εσύ δεν κοιτάς.

Τα παντοτινά ζευγάρια δεν είναι αυτά που τα βλέπουν όλα όμορφα αλλά αυτά που αναγνωρίζουν τις διαφορές, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες τους και που προσπαθούν να τις λύσουν. Απόλυτη συμβατότητα δε γίνεται να υπάρξει εκτός κι αν βαυκαλίζεστε και οι δύο ότι όλα είναι τέλεια (πάντα ήθελα να χρησιμοποιήσω τη λέξη βαυκαλίζομαι -ο phantom μόλις ανέβηκε level σαν συγγραφέας). Τα ερωτευμένα ζευγάρια που είναι μες στα μέλια και τις ζουζουνιές και στη συνεχή ευτυχία είναι σαν τις σχέσεις των διασήμων, που τον ένα μήνα διαφημίζουν πόσο τρισευτυχισμένοι είναι και μετά κυνηγά η μία να φυτέψει το τακούνι της γόβας της στην παρεγκεφαλίδα του άλλου.

Θα πρέπει να είσαι πολύ εγωιστής και καλομαθημένος αν περιμένεις τη μοίρα ή τη ζωή να φέρει στο δρόμο σου τον ιδανικό σύντροφο που είναι πλασμένος για σένα. Η σχέση θέλει συνεχή προσπάθεια, στρώσιμο, διαπραγματεύσεις κι εξαντλητικό manipulation. Αυτές είναι οι σχέσεις που κρατάνε μια ζωή, γιατί όταν έχεις προσπαθήσει πολύ για κάτι, δύσκολα το αφήνεις να διαλυθεί. Είναι κρίμα να πάει στράφι τόση προσπάθεια.

Αύριο, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αν έχεις ταίρι πάρτο από το χέρι γέμισέ το με λουλούδια, σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, αρκουδάκια που κρατάνε καρδούλες, κάρτες με ερωτικά στιχάκια και άλλες τέτοιες κλισέ-γλυκομαλακιούλες, πες του/της πόσο τ'αγαπάς και βγείτε να στριμωχτείτε μαζί με άλλα άγνωστα ερωτευμένα ζευγάρια που σκέφτηκαν το ίδιο, για να σας πιάσουν τον κώλο σε κάποιο ακριβό εστιατόριο ή μπαράκι και να το γιορτάσετε. Σας αξίζει. Αν δεν έχεις ταίρι, βγες και ψάξε. Τόσες ελεύθερες ψυχές υπάρχουν εκεί έξω που περιμένουν κάποιον να έρθει να τις καταστρέψει. Ξεχυθείτε.

Εγώ πάω να παιδέψω τη δικιά μου.

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

Υ.Γ.1 Ο phantom γιορτάζει αύριο.

Υ.Γ.2 Όλες οι ερωτήσεις σε αυτό το ποστ δεν προέρχονται από e-mail αναγνωστών αλλά τις ρώτησα εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου. How cool is that?

4 Φεβ 2011

Δεν πληρώνω (Part.1)



Μετά την επανάσταση του ’21, την αντίσταση του ’40, την εξέγερση του πολυτεχνείου και την εκλογή του Κρητικού ως νικητή του τελευταίου Big Brother τώρα είμαστε μπροστά σε μια νέα επαναστατική δύναμη, σε μια καινούργια μαζική κινητοποίηση των πολιτών. Το κίνημα «Δεν πληρώνω».

Θα τους έχεις δει στα κανάλια είναι αυτοί που κατεβαίνουν από τα αυτοκίνητα στα διόδια και σηκώνουν τις μπάρες, υπό τους ήχους ενός ρυθμικού ιουιουιου παρόμοιου με το μπιπ μπιπ που κάνουν τα φορτηγά όταν κάνουν όπισθεν, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση όταν ακούς ιουιου το όχημα πηγαίνει προς τα μπρος και όχι πίσω. Δεν ακούγεται cool το όλο σκηνικό? Πολίτες που αντιδρούν στην άδικη αύξηση των διοδίων... χμμμ θα πρέπει να είναι cool γιατί οι τύποι έχουν φτιάξει μέχρι και blog. Hell, ο πρωτεργάτης του κινήματος είναι ο Γκλέτσος, η επιτομή του cool, ο άνθρωπος που πήγε κόντρα στο κατεστημένο και ξεπαρθένιασε μια γύφτισσα στους Ψίθυρους Καρδιάς.

«Φιλαράκο πιάσε 2 φραπεδιές!» -Γκλέτσος χαλαρός καθώς βγαίνει από το αυτόφωρo.

Το «Κάτσε κάτω απ’την μπάρα!» που φώναζε ο Ιακώβου στους ντοπαρισμένους μέχρι τα αυτιά γεωργιανούς αρσιβαρίστες της Εθνικής Ελλάδος πριν κάτι χρόνια μοιάζει τώρα προφητικό και γίνεται και πάλι επίκαιρο, ενώ ο Γκλέτσος βρήκε επιτέλους ευκαιρία να αποκαταστήσει το πληγωμένο σκληρό προφίλ του ύστερα από εκείνη την προεκλογική πρωινή εκπομπή που η Βάσια Τριφύλλη του είχε ρίξει κάτι γαλλικά.

Δεν ξέρω για χειροκρότημα αλλά τα (γαμω)σταυρίδια της πάντως η Τριφύλλι τα έριξε σε εκείνη την εκπομπή.

Στο γκρουπάκι που του έχουν φτιάξει στο facebook με τίτλο «Apostolos Gkletsos spase ola ta diodia» μερικά από τα σχόλια που έχουν αφήσει κάτω από τις μαχητικές φωτό του είναι: «Apostole gera kai gama ta mounia», «Apostole proxwra kai gamise ta ola», «Gamise tous olous Toli, eimaste mazi sou», και «Gkletsos kai ksero pswmi», ενώ έχουν φτιάξει και άλλα γκρουπάκια με τίτλους όπως «This is Gletsooos! Proxwra gamise ta ola, «Χριστός και Απόστολος… Γκλέτσος, «Apostolos Gletsos, to apoluto arseniko protupo», «O Gletsos einai theos ws Tolis sto soi mou mesa» και «Oi 100 pio malakes Ellines!!! Psifiste». Μέχρι και Gletsos facts δημιουργήθηκαν, αντάξια των Chuck Norris facts.

«Φύγε ρε μάστορα από τη μέση μη σε πατήσω!» - οδηγός τρακτέρ καθώς συνεργάζεται με τον Απόστολο της καρδιάς μας.

Θα μπω κατευθείαν στο ψητό και θα σου πω ότι το κίνημα «Δεν Πληρώνω» είναι τελείως GTPK: Gia Ton Poutso Kavala. Είναι μία από τις ψευτοαντιδράσεις ναχαμε-ναλέγαμε. Θες να αντιδράσεις και να δηλώσεις την αγανάκτησή σου? Φτιάξε κίνημα «Πληρώστε» και κυνήγα όλους τους πολιτικούς που στα τρώγανε για δεκαετίες κι εσύ τους ψήφιζες και τους ξαναψήφιζες και τους ξαναξαναψήφιζες ενώ έτρεχες στα γραφεία τους γονατιστός με λάδι και κερύθρες από το χωριό μπας και βάλουν το παιδί σου στο δημόσιο. Αντ’αυτού την έχουμε δει όλοι Κολοκοτρώνηδες, Μπουμπουλίνες και Gerard Butler στους 300 και νομίζουμε πως σηκώνοντας μια μπάρα και γλιτώνοντας 1,5 ευρώ καταπολεμήσαμε την ανεργία και ξεπληρώσαμε το εθνικό χρέος.

Όπως ένας ψευτονταής κάνει τον μαλάκα στο αφεντικό του όλη μέρα και μετά πάει σπίτι και ξεσπάει χτυπώντας τα παιδιά του, έτσι και ο Έλληνας τον πάνε πίπα κώλο με τις συνεχείς περικοπές και απολύσεις και σαν αντίδραση ανοίγει ένα μπλογκ, κοτσάρει 2 αυτοκόλλητα «Δεν Πληρώνω», βάζει μπροστάρη έναν ξεχασμένο πρώην ζεν πρεμιέ κι έχουμε επανάσταση.

Δε λέω, είναι άδικο στις εθνικές οδούς να βλέπεις περισσότερους σταθμούς διοδίων απ’ότι βενζινάδικα αλλά για βάστα μια στιγμή… όλοι ξαφνικά έγιναν αγρότες που πρέπει κάθε μέρα να πάνε στο χωράφι τους έξω από την πόλη? Γιατί εμένα έχει πάρει το μάτι μου να σηκώνουν τις μπάρες και να αρνούνται να πληρώσουν κάτι τυπάδες με τζιπάρες 4x4 που το αμάξι τους καίει περισσότερα καύσιμα απ’όσα χρειάζεται το SuperFast για να πάει στην Πάρο. Δεν μπορεί να αρνείται να πληρώσει αυτός με το Τσερόκι που πηγαίνει στο αυθαίρετο εξοχικό του για να γαμήσει τη γκόμενα, ούτε αυτός που βγαίνει εθνική οδό μόνο για να πάει στο βαρελάδικο του 16ου χλμ όπου τραγουδάει ο ξαδερφός του Λέλος Αηδόνης και θα τους έχει πρώτο τραπέζι πίστα.

Αν αντί για «Δεν Πληρώνω» φώναζες «Πληρώστε» και κυνηγούσες όλους τους απανταχού μεγαλοφοροφυγάδες με αυγά και ντομάτες τότε όλα τα δίκια του κόσμου θα ήταν πάνω σου. Μόνο ο Βοσκόπουλος να αποπλήρωνε τα 5 εκατομμύρια που χρωστάει και θα είχες ελεύθερη διάβαση των διοδίων για πάντα κι εσύ και τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου. Λέμε τώρα, γιατί για να διαβάζεις blogs  μάλλον δε θα έχεις κοινωνική ζωή και κατά συνέπεια ούτε κοπέλα, ενώ για παιδιά δεν το συζητάμε καν. Αλλά για χάριν του επιχειρήματος go along, και μπορεί κάποτε να κάνεις οικογένεια έστω και στο Sims. Μετράει.

«Μαλάκες αφήστε το κάτω δε σηκώνεται με τίποτα, μου βγήκε η μέση. Φωνάξτε τη μπουλντόζα να το γκρεμίσει και μόλις έρθουν τα κανάλια θα πούμε ότι το ξεκόλλησα με τα δόντια μου» -Γκλέτσος καθώς προσπαθεί να ανοίξει παράδρομο στην Εθνική Οδό.

Μπορεί το κίνημα «Δεν Πληρώνω» να είναι ΧΑΖΟ και ΑΣΚΟΠΟ αλλά τουλάχιστον δεν είναι υποκινούμενο, δημιουργήθηκε από πολίτες για τους πολίτες, σωστά? Λάθος. Δώσε βάση εδώ, δες μια αφίσα του κινήματος «Δεν Πληρώνω».


Παρατήρησε το σηματάκι κάτω αριστερά, με τα μικρά ψαράκια που κυνηγάνε ένα μεγάλο μαύρο. Όχι το σήμα δεν έχει κάποια κρυφή αλληγορική σημασία φτιαγμένο από στερημένες νοικοκυρές που θέλουν να τρέξουν πίσω από έναν αράπη, απλά θέλει να δείξει πως πολλά μικρά αδύναμα ψαράκια αν ενωθούν μπορούν να τρέψουν σε φυγή ή να φάνε ένα μεγάλο. Χμμμ…πού το έχουμε ξαναδεί, πού το έχουμε ξαναδεί… Μα φυσικά στο blog μου! Δε χρειάζεται καν να βγαίνεις από το σπίτι σου, όλη την ενημέρωση θα στην παρέχω εγώ. Στο πρόσφατο προεκλογικό ποστ των δημοτικών εκλογών είχα ανεβάσει μερικές αστείες αφίσες μεταξύ των οποίων και αυτή

Μαχόμενη αριστερή δύναμη ανατροπής – Μαρίδα. Τα αναγνώρισες τα ψαράκια?

Άρα εσύ δεν πληρώνεις διόδια καθησυχάζοντας τη συνείδησή σου ότι αντέδρασες δυναμικά ενάντια στο κράτος και το μόνο που βγαίνει από αυτή την ιστορία είναι ένας πρώην σταρ να κάνει το κομμάτι του και να θέλουν οι γριές της Στυλίδας να του προξενέψουν τις εγγόνες τους, ενώ μια ανύπαρκτη πολιτική δύναμη το χρησιμοποιεί για να βγει στο προσκήνιο.

Αν μπεις στο μπλογκ της Μαρίδας (μα φυσικά κι αυτοί έχουν μπλογκ) θα δεις ότι σαν κύριο αίτημα εκτός από το να μην πληρώνει, ζητά νομιμοποίηση χωρίς προϋποθέσεις όλων των μεταναστών. Αυτή είναι η λύση για τη μετανάστευση και την οικονομική κρίση. Δεν πληρώνουμε τίποτα, ενώ όποιος περνάει τα σύνορα γίνεται αυτομάτως Έλληνας. Οι τύποι τα έχουν σκεφτεί όλα.

Οκέι, μπορεί το κίνημα «Δεν Πληρώνω» να είναι ΧΑΖΟ, ΑΣΚΟΠΟ και ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟ αλλά τουλάχιστον δε βλάπτουν κανέναν, έτσι δεν είναι? Δε ζημιώνεται πολύ το κράτος και νιώθουν καλά και οι πολίτες. Σωστά? Πρώτον λάθος και δεύτερον ξέρω πως είναι lame να ρωτάω τον εαυτό μου και να απαντάω μόνος μου αλλά Im trying to make a point heredammit οπότε απλά άκου. Τέτοιες χαζές ανούσιες διαμαρτυρίες είναι επικίνδυνες για τον εξής λόγο: η χειρότερη μορφή λογοκρισίας είναι η υπερπροσφορά. Βγάλε ένα εκατομμύριο μαλακίες βιβλία και το ένα καλό θα θαφτεί. Βγάλε χιλιάδες χαζοσουξεδάκια και διαφήμισέ τα όσο πιο επιθετικά μπορείς και οι ταλαντούχοι αληθινοί καλλιτέχνες θα πάνε άπατοι. Φτιάξε χιλιάδες άκυρα μπλογκς και το ένα καλό, αριστουργηματικό, θεσπέσιο μπλογκ (το δικό μου) θα… ντάξει δε θα θαφτεί αλλά θα έχει μόνο ένα μικρό, σταθερό, πιστό κοινό (ναι για σένα μιλάω πιστέ αναγνώστη, μη χασμουριέσαι ρε και συνέχισε να διαβάζεις!).

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και οι διαμαρτυρίες. Όταν πολλοί φωνάζουν για άσχετα πράγματα, οι πραγματικές φωνές θάβονται. Η γιαγιά που ζει με 300 ευρώ δε μπορεί να φωνάξει, κάθεται στη γωνίτσα της και παρακολουθεί με τρόμο τα δελτία ειδήσεων για να δει αν μπορεί να βάλει πετρέλαιο φέτος ή αν θα έχει γιατρούς στο ΙΚΑ για να της γράψουν τα φάρμακα. Ο τύπος όμως με το Καγιέν ή η τύπισσα με τα μπριγιάν ή το τσουτσέκι που καπνίζει δυο δυο τα πακέτα μάρλμπορο ξέρει να φωνάζει για τα διόδια κι αυτοί είναι που ακούγονται.

Ο Γκλέτσος με ντουντούκα μπροστά από την κάμερα – αυτοί είναι που φωνάζουν, αυτοί είναι που προβάλλονται. Είναι όμως αυτές οι φωνές που θα έπρεπε να ακούγονται?

Κάπως έτσι έγινε και με τους μετανάστες που εισέβαλλαν στη Νομική. Αντί να διερωτηθούμε πώς μπήκαν στη χώρα, πώς μεταφέρθηκαν από την Κρήτη στην Αθήνα, ποιός το οργάνωσε όλο αυτό, πώς 300 άτομα μετακινήθηκαν από τον Πειραιά στο κέντρο της Αθήνας και εισέβαλλαν με ευκολία σε μια σχολή την ώρα που εκατοντάδες Δίας αλωνίζουν τους δρόμους γράφοντας κλήσεις σε ντελιβεράδες χωρίς κράνος και κλείνοντας το μάτι σε κοπελίτσες, το μόνο που βρίσκουν να πουν οι διανοούμενοι της Βουλής είναι να καταργηθεί το άσυλο. Είναι σαν να μπουκάρει ένας κλέφτης στο σπίτι σου και να κρυφτεί στο μπάνιο σου κι η αστυνομία αντί να ζητήσει συγνώμη που δε σε προστάτευσε από τον εισβολέα και να διερωτηθεί τι μέτρα να πάρει για να καταπολεμήσει την εγκληματικότητα, να απαιτήσει από εδώ και στο εξής να μπαίνει ελεύθερα και όποτε θέλει στο μπάνιο σου για να μπορεί να σε προστατεύσει!


Παρόμοια παράλογη λογική ακολουθήθηκε και με τους φαρμακοποιούς. Όλα αυτά τα χρόνια τους φεσώνουν τα ταμεία και κάνουν μήνες να τους εξοφλήσουν τις συνταγές, και τώρα ο υπουργός προετοιμάζει τις συνθήκες για ένα καθεστώς όπου τα φαρμακεία θα μετατραπούν σε έναν παραπάνω διάδρομο των μεγάλων σουπερμαρκετ και το «φαρμακείο της γειτονιάς» θα γίνει τόσο σπάνιο που θα αποκτήσει μεγαλύτερη συλλεκτική αξία κι απότι έχει για τους νερντς η άσπρη στολή που φορούσε η Νάταλι Πόρτμαν στα καινούργια Star Wars

Ανάμεσα στις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες όμως, υπήρχαν κάποιοι προνομιούχοι με πιο βροντερή φωνή, οι οποίοι φώναζαν χωρίς να έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Αυτοί οι προνομιούχοι ήταν φαρμακοποιοί με φαρμακείο που αντιδρούσαν στο άνοιγμα των επαγγελμάτων γιατί ήθελαν να διατηρήσουν τις άδειες και να τις πασάρουν στα παιδιά τους, εμποδίζοντας έτσι νέους φαρμακοποιούς να ανοίξουν φαρμακείο γιατί υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός φαρμακείων που επιτρέπεται ανά περιοχή. Έτσι μέχρι τώρα θέση για νέο φαρμακείο στην Αττική δεν υπήρχε εκτός κι αν πέθαινε κάποιος και δεν είχε σε ποιόν να το κληροδοτήσει ενώ πουλούσαν τις άδειές τους 200.000 ευρώ και οι νέοι πτυχιούχοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να ανοίξουν φαρμακείο απ’όσες να κερδίσουν το τζόκερ. Αυτοί που φώναζαν περισσότερο ήταν οι προνομιούχοι φαρμακοποιοί που προσπαθούσαν μόνο να διατηρήσουν την οικογενειακή επιχείρηση κι έθαβαν τις φωνούλες αυτών που πραγματικά είχαν ανάγκη να ακουστούν. Οπότε ο phantom τάχθηκε και στο πλευρό των νέων φαρμακοποιών. 

Εξέφρασα τις απόψεις μου και τις διαφωνίες μου με τον τρόπο που μόνο ένας μεγάλος blogger ξέρει: μπήκα και βρίστηκα στα μπλογκο-φόρουμ τους, εδώ κι ένα επικό εδώ (για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει πού εκτονωνόμουν αυτό τον καιρό που δεν έγραφα).

"Πονοκέφαλος αυτοί οι φαρμακοποιοί που φωνάζουν στα blogs. Θα κατεβάσω μονορούφι όλα τα Depon στο ράφι". -Loverboy Λοβέρδος.

Θα κλείσω με αυτούς που ξεκίνησα, τους "Δεν Πληρώνω". Άντε να δεχτώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που πηγαινοέρχονται πολύ τακτικά στο χωριό τους και δε μπορούν να αντέξουν το βάρος των έξτρα διοδίων που ξεπροβάλλουν τόσο συχνά λες και είναι κόκκινα φανάρια σε κεντρική λεωφόρο και δεν υπάρχει και κάποιος παράδρομος για να τα αποφύγουν. Αυτοί έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται και ίσως είναι λογικό να φτάνουν στο σημείο να σηκώνουν και μπάρες. Αλλά οι τύποι του "Δεν Πληρώνω" δε θέλουν να πληρώνουν διόδια ούτε στην Αττική Οδό!

Θα μου πεις, ρε ξερόλα phantom είναι λογικό να μη θέλει να δώσει ο άλλος 2,80 για να κινηθεί μέσα στην Αθήνα. Και τότε θα έρθω εγώ να σου απαντήσω (είδες τι ωραία κουβέντα που κάνουμε? για να μη νομίζεις ότι μονολογώ) ότι αν δε θες να δώσεις 2,80 πήγαινε από τους δρόμους που πήγαινες όλα τα χρόνια πριν την Αττική Οδό! Η Αττική Οδός είναι ιδιωτικό έργο και είναι δρόμος εξυπηρέτησης, είναι πολυτέλεια, φτιαγμένη για αυτούς που βιάζονται και για αυτούς που ξέρουν μαθηματικά και διαπιστώνουν πως το εισιτήριο κοστίζει το ίδιο ή λιγότερο με όσο θα κόστιζε κι η βενζίνη που χρειάζεται να καταναλώσουν πηγμένοι στην κίνηση αν πάνε από τον παλιό κλασικό δρόμο.

Θα σου εξηγήσω το πόσο παράλογο και αισχρό είναι να μην πληρώνεις στην Αττική Οδό με τον εξής απλό παραλληλισμό. Είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα μπουρδέλο να γαμάς την πουτάνα και μετά να μη θες να πληρώσεις επειδή είναι ακριβά. Θα μπορούσες χωρίς φράγκο να πηδήξεις τη γυναίκα σου την οποία πηδούσες τόσα χρόνια. Αλλά όχι εσύ θες τη νεαρή ρουμάνα, ε συγνώμη μίστερ αλλά πρέπει να την πληρώσεις!


Υ.Γ. 1 Όλα τα κόκκινα γράμματα είναι links. Όχι διαφημιστικά, απλά links για του λόγου το αληθές.

Υ.Γ. 2 Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, πρέπει να γνωρίζεις πως το ποστ αυτό γράφτηκε με κάποια ιδιοτέλεια. Άτομα που αγαπώ έχουν σχέση και με φαρμακείο και με Αττική Οδό. Still, το δίκαιο είναι δίκαιο.

Υ.Γ. 3 Στο Part.2 θα φτιάξουμε το δικό μας κίνημα "Δεν Πληρώνω" όπως θα έπρεπε να είναι και θα μάθεις τρόπους όπου Δε θα Πληρώνεις, νόμιμα και χωρίς τύψεις.





"Day in day out"
-Feeder-


We queuing up the tills, Wishing for our lives to change

Just a piece of something new, A taste would keep us sane
Hypocrisy in every day, Drills a hole deep in our brains
Searching for a little hope, A rainbow when it rains
Sitting on an empty bench, Got these nails dug in my skin
Like a leopard with his kill, We're going under, slipping in

Under the Water, Don't think we'll recover
Twisted and broken, 10,000 leagues choking
Sinking deep under, don't think we'll recover
Day in Day Out

Stepping on a treadmill wheel, You must know how that can feel
Blows a fuse inside our minds, Watch the data as it wipes
Taste the bullshit on a plate, We just piss our lives away
Get the hell out while you can, We going under, sinking in
We're going under, slipping in

Under the Water, Don't think we'll recover
Twisted and broken, 10,000 leagues choking
Sinking deep under, don't think we'll recover
Day in Day Out
We're going down, yes we're going down, we're going down.

Taste a new amphetamine, Alcohol has sucked us in
Introverted in our ways, Trapped inside this plastic skin
Now its rears it's ugly self, Feeds us full of selfish doubt
We've got to keep ourselves afloat, Going under, get me out
We're going under, slipping in

Under the Water, Don't think we'll recover
Twisted and broken, 10,000 leagues choking
Sinking deep under, don't think we'll recover
Day in Day OutWe're going under, slipping in
Under the Water, Don't think we'll recover
Twisted and broken, 10,000 leagues choking
Sinking deep under, don't think we'll recover
Day in Day Out.